Nee, Mr T is er niet van gediend.
Een paar jaar geleden is hij Cola Light beginnen te drinken. Tegen zijn goesting. Onder druk van de reclame. En omdat het gezonder was — nu ja. Het duurde een tijd eer de
acquired taste volledig
acquired was. Maar tegenwoordig drinkt Mr T zelfs zijn Bacardi met Cola Light.
Maar wat doen ze nu? Ze profileren de submerken steeds sterker. Zero is duidelijker dan ooit voor mannen (“de sterkste”) en Light is voor vrouwen (“de liefste”). Nu kan Mr T met gemak een paar vrouwen opnoemen die absoluut niet thuishoren in de categorie ‘de liefste’. En hij kent ook een paar mannen die pas ‘de sterkste’ zijn tegenover een erwt met anorexia. Wat moeten die dan kopen? De Zero of de Light? De Macho of de Sissy? Of moeten die aan het mengen slaan?
Bovenal: ondergetekende lightdrinker zélf onder de noemer ‘de liefste’ plaatsen, gaat ettelijke bruggen te ver. Mr T mag niet lief genoemd worden. Laat staan de liefste. Lief is braaf. En braaf is sullig.
Mr T heeft het dus geprobeerd. Zijn Bacardi met Zero te drinken. Met Cola Macho. Maar: niet lekkerder. Dus
no way dat we weer overstag gaan. Trouwens, eens we dié
taste weer volledig
acquired hebben, zullen ze wel weer een nieuwe campagne opstarten. Dat Cola Macho vanaf dan enkel nog voor lesbiennes is, en Cola Sissy voor bejaarde bikers. Of zo.
Nee nee. Mr T is er niet van gediend. Elke keer als hij Cola Light bij zijn Bacardi kapt, gaat in zijn kop een alarm af. ‘Ge zijt de liiiiieeeeefste!’, galmt het dan in de holle ruimte. Maar Mr T zal volharden. Altijd zal hij Cola Sissy blijven drinken. Koppig. Onverzettelijk. Zo Macho zijn we wel.
