Pages

BRAAK

Nee, jongens, sorry. Het is een weloverwogen keuze. Mr T doet niet mee aan Facebook. Hij heeft ginds wel een account, hoor, of profiel, of hoe noem je zo’n ding. Maar meer dan een stuk braakliggend terrein is het niet. Een verwaarloosd hoekje, overwoekerd met onkruid. Er komt niemand langs, omdat Mr T dat niet toelaat. Van alle uitnodigingen heeft hij er ooit vier geaccepteerd. Per ongeluk. Vier vrienden: daar breek je geen potten mee op Facebook.

De druk is nochtans groot. Kameraden sturen Mr T berichten via dat online gemeenschapscentrum. Vrienden nodigen elkaar daar uit voor feestjes. En collega’s praten er honderduit over de sperziebonen in hunnen hof. Het is zoals rokers die samentroepen in een rookruimte: o zo sociaal, maar ge zijt er toch een beetje vies van.

Nee, het is óf Facebook óf bloggen, maar niet allebei. Voor je het weet, leef je alleen nog in een virtuele wereld. Waar het misschien toffer toeven is, ja. Maar dat soort zelfbedrog, dat werkt hier nog maar zelden.




ER STAAT EEN FLIK IN DE GANG

- Dus we gaan niks meer drinken?

- Nee, jong.

- Awel, dan giet ik me thuis een bacardi in en drink ik er ene in m’n eentje.

- Moet ge doen. Dat heeft z’n voordelen.

- Zoals?

- De kans dat ze staan te blazen tussen uw living en uw slaapkamer is redelijk klein.

- Mja...

- En als ze er toch staan, kunt ge nog rap de keuken inslaan.

- Of de wc…

- Voilà. En als ze toch uw rijbewijs afpakken, zijt ge rap te voet tot bij uw bed gesukkeld.

- Ha! Schol.



VISMENS

Hoe gaat dat: je hoort een lieke op de radio, je zet het wat harder, je hoort de titel maar half, thuis ga je googelen, je vindt de video, ook de tekst, en voor je het weet, draai je tien keer achter elkaar ‘Mon Ami Sans Voix’ van Tom Poisson. Nog nooit van die vismens gehoord. Maar ja, als ze middenin een drukke, propvolle week (propvol ja, zelfs de oren zaten weer dicht) een portie melancholie op je bord smijten van het genre ‘kom, we vluchten weg’, dan moet Mr T daar eens diep van zuchten. En als in de clip dan nog vliegende kangoeroes voorkomen, ja, dan gaan we helemaal voor de hakbijl.

Om maar te zeggen: Mr T wil weg. Weg van alle stress, weg van al het geëmmer. (Nog anderhalve maand, nog anderhalve maand, nog anderhalve maand…)


On part, on part, on part
Pour où tu veux,
On court, on court, on court
Tant que tu peux

De vismens heeft ook een bokaal.



VERS

**Het eenzame worstje**


Je lag daar heel alleen,

Schreiend in de pan.

Niemand wou jou nog.

Triest werd ik ervan.


Dus pakte ik jou op,

En met verbazend gemak

Zwiepte ik jou fluks

Recht in de vuilbak.



ZUS T HEEFT GESHOPT

- “Ik heb iets nieuws gekocht, ma.”

- “Iets schoons?”

- “Ja, zoiets met lange mouwen en een kap. Enfin, een sweaterke, hè.

- “O, noemen ze zoiets een spetterke?”

- “Een sweaterke!”



KIEKENZOT

Stel : je bent een weekblad. En je wordt de grootste van allemaal, je klopt zelfs het parochieblad. Dan denk je: ‘Daar moeten we iets rond doen.’ En je beslist – wellicht dronken – om jouw titel 423.423 keer (evenveel als jouw oplage) te laten opzeggen door jobstudenten. Je zet er een webcam op en iedereen kan het hier zien. Het lijkt zo’n irritante proef uit ‘Big Brother’ of een alternatieve straf voor jeugddelinquenten, maar het is wel degelijk marketingstrategie. In elk geval: de nachtportier zit op slechts enkele meters van de marketingstrategie en hij wordt er kiekenzot van.


LUIZEN

- Ja, ik probeer geregeld te gaan joggen.

- Waar?

- In het bos.

- Niet te veel last van sportluis daar, zeker?

- Van wat?

- Van andere sportluis die aan het trainen zijn.



dixit MOEDER T

H
"Ik moet stoppen
met mokka eten,
of ik krijg gele kak"



Moeder T, plastischer dan ooit, lepelt een bak Fermette uit - een gewoonte die erfelijk blijkt
.
Met deze uitspraak bewijst zij trouwens dat ze voor niemand moet onderdoen, zeker niet voor Tess Goossens, zelfs niet als het op scatologie aankomt.

Rest Mr T alleen nog zich te excuseren voor de laatste twee posts. Hij zit blijkbaar in een vies buitje.




dixit TESS GOOSSENS

H
"Mijn poep was
één open wonde"




Over haar tocht door de Guyaanse savanne voor de Celebrity Shock-aflevering van vanavond. Het zal toch wel over paardrijden gaan, hè? Huhuhu. (Ik hoor u al: "Bah, Mr T, hoe oud zijt gij wel.")


(In: HLN)


BAMBI meets GODZILLA

Op zoek naar beelden van Godzilla voor de vorige post, stootte Mr T op iets wat blijkbaar een klassieker is uit 1969. Veertig jaar na datum nog goe gegniffeld. Toe, kijk rap effe, het duurt nog geen twee minuten. Als ge het nog niet kent tenminste.


BLIJVEN PLAKKEN

Het is weer gebeurd. Ben vorige week al zappend voorbij de chick flick ‘Chocolat’ gekomen en ben wéér blijven plakken. Op zich geen wonder, als je weet dat Juliette Binoche nog een oude poster girl van Mr T is. Én dat ze een tong draait met Johnny Depp (lady en de vagebond revisited). Én dat de film chocolade verheerlijkt tot de nieuwe religie die redding brengt voor alles en iedereen. Kortom: alsof alle diepste dromen van Mr T recht op het filmdoek gesmeten worden. Ben dus blijven kijken. Net als de drie vorige keren.

Dit overkomt Mr T alleen nog bij één andere film. ‘Godzilla’, godbetert. Waarom, is een groot mysterie. Godzilla hing nooit boven Mr T’s bed, heeft nog nooit een tong gedraaid met Johnny Depp, en kent de ballen van chocolat. Allez, dat laatste weet ik niet helemaal zeker. Wat denkt ge, zou Godzilla graag praliné lusten?