Jullie zaten schuin achter ons. Mr T had jullie nog niet gezien. Helaas wel gehoord. Precies fan van den Bart, hè? Bij élk nummer werd er vals meegezongen. Bij élk handengeklap werd de maat flagrant genegeerd. En bij élke beginnoot werd er ‘oh, da kénne we’ geknord. Toen de lichten aangingen, zag Mr T wat hij al lang wist: kleine, dikke bakvissen, kauwgom in het bakkes, en een blik van ‘wij zijn slimmer dan iedereen zegt’. Vicky Pollard uit ‘Little Britain’, maal twee... Silence is golden luidt het spreekwoord, maar zo hadden jullie dat duidelijk niet begrepen – Engels zal dan ook te hoog gegrepen zijn voor jullie zwijnenbreinen, wellicht meteen de hoofdreden waarom jullie bij een Nederlandstalig concert zaten.
Die golden silence-regel ging trouwens niet op voor de heer Peeters zelf. Zo kregen we ferm kiekenvel bij de Brel-cover – en dat had niks te maken met bovenstaande kiekens. (Denk bij onderstaand filmke het bakvissengejoel weg en de geweldige band erbij, en dan werkt het misschien wel.)
Zoals een volle maan zijn schijn werpt over de lege wereld, zo gooit Mr T zijn lege nachtbraaksels op het volle internet. Moge zij uw gemoed toch wat verlichten. Of niet.
2 reacties:
Staat onze vriend T weer kortjes? Ocharme de bakvissen in uw buurt
nee nee, we waren juist erg goed gezind
al waren die bakvissen aan het spartelen op het droge, dan nog verdienen ze geen meelij
Een reactie posten