Dag Sinterklaas,
Sorry voor het storen. U bent niet van dienst in maart, ik weet het. En u richt uw marketingpijlen alleen op kinderen, dat besef ik ook. Bovendien was ik als kleine snotaap er al veel te vroeg achter dat u helemaal niet bestaat, en u was daar toen best pissig over, dat herinner ik me nog goed. Hopelijk is die wrok wat gaan liggen. Want ik weet op dit moment niet goed tot wie ik mij anders moet richten. Er is geen Sint voor volwassenen. En dat terwijl mijn verlanglijst zo groot is.
Zo zou ik graag een appartement willen. Elke dag zit ik op Immoweb en zo, maar sinds ik begin december een schoon flatje gerateerd heb, is niks nog goed genoeg.
Een nieuwe slaapkamer staat ook hoog genoteerd. Want dat spotgoedkope Ikea-bed en die kleerkast-met-afgebroken-poot uit mijn kinderkamer van vroeger hangen dik mijn voeten uit.
En een flatscreen. Dan kan ik mijn huidige tv in de gloednieuwe slaapkamer zetten.
En geen stress op het werk. Kan u daar ook voor zorgen? Altijd alles op tijd klaar, altijd iedereen enthousiast, altijd lof van alle kanten.
Een beetje rust in het koppeke zou ook tof zijn. Niet dat het daarbinnen altijd het Wijnegem Shopping Center in soldentijd is, maar toch een gemiddelde Leuvensesteenweg rond 17u.
En altijd een parkeerplaats voor de deur. Zonder mislukte terreinwagens die zich te breed parkeren.
Ook gewenst: alle Kiekeboe-strips vanaf nummer 72. Ooit gestopt met ze te kopen wegens te kinderachtig bevonden en daar nu ferm spijt van.
En het zevende seizoen van ‘Spooks’ en het vijfde van ‘The Wire’ op tv. Want van die open eindes krijg ik het fladderend schijt — excusez le mot.
Een seksmanager lijkt me ook wel wat, zoals die gasten van Take That er eentje hebben. Ranzig, zegt u? Misschien wel, maar toch ook verdomd handig, als u het mij vraagt.
En een bad vol Bacardi. Gewoon, voor de fun. Geen te diep bad, want ik kan niet zwemmen.
En nooit meer te dun toiletpapier. Want dát leidt pas tot malheuren, jakkes.
En natuurlijk vrede op aarde en wereldwijd geluk en zo, de blabla die altijd gevraagd wordt omdat niemand die ooit al gekregen heeft.
En dan ben ik nog meer dan de helft vergeten. Zoals een atletisch lijf. En een vooruit- in plaats van terugschrijdende haarlijn. En vijf kabouters die elke nacht de vlokken onder mijn zetel komen opeten.
Enfin, ik geef het u mee, beste Sint, in de hoop dat u er iets mee doet, of het doorspeelt aan iemand die er wel iets mee kan. (Forward het niet naar God, want die Luilak bougeert toch niet, die zegt dat ik het allemaal zelf maar moet aankopen, pfff...)
Als u trouwens in deze hightechtijden nog altijd een tekening of wortel op prijs stelt als steekpenning, dan is dat maar een woord.
Buitenseizoenlijke groeten
Mr T
1 reacties:
oo gulzig mensenkind
Een reactie posten