GEEN HOOGTE, WEL WOEST

Naar Woeste Hoogten geweest. Ja, mannekes, dat was Mr T zijne genre niet, hoor. Knap geacteerd en knap in scène gezet, dat wel. Maar die Emily Brontë heeft me daar toch een langdradig stuk geschreven, zeg. En maar roeren in die zielen. En maar tormenteren. En maar letters spuwen. Nee, Mr T voélde het niet, het drama tussen Cathy en Heathcliff — al moet gezegd dat de meerderheid van zijn gezelschap wél aan de lippen van de getormenteerde zielen hing.
Op de terugweg trouwens nog tegengehouden door de flikken, omdat Mr T per ongeluk een voetgangerszone was binnengereden. Vijftig euro boete nondezjaar. Kijk, toen voelde Mr T plots wél een woeste hoogte.

Tweet