Het was kwart voor één des nachts. De wolven kropen in hun hol en de vampieren hielden zich koest. Want Mr T was rázend. Man man, zo razend. En dat alleen omdat hij geen parkeerplaats vond vlak bij huis. Hij moest... om de hoek parkeren. Om de hoek! Stel u voor. Zo kwaad geworden. Wegens irritante druppel na twee dagen werkellende. ‘En als ze denken dat...’ ‘Die prullenchef kan m’n...’ ‘Dat ze maar een andere zot zoeken...’ Dat soort koleriek gepeins, al dan niet luidop in de niet altijd zo geluiddichte beslotenheid van de T-mobiel. Bij deze wil ik voorbijgangers alsnog geruststellen: het werd gewoon effe te veel voor Mr T. Hij was dus niet waanzinnig geworden. Nog niet.
0 reacties:
Een reactie posten