Mr T werd 38 en hij vond het maar niks. Maar kijk, het werd een geslaagde 24 uur. Het begon meteen na middernacht: een drink met collega’s.
Den ouwe kwam af en bleef tot laatst. En
Goed Volk meldde dat 38 het atoomnummer is van strontium. Korte nacht. ’s Middags: brunch bij het
petekind met
Meerdael, pistolets en zon — beter komen de noenen niet. Na een detour langs
Moeder T ging het ’s avonds richting
beste steak van het land, in goed gezelschap, dat begot een
kroon had gemaakt. Afsluiten deden we met Grand Marnier en Bacardi. Voilà. En nu zijn we 38. De wereld is niet gestopt met draaien.
2 reacties:
... die zal wel draaien met al dieje drank!...
m'n ouwe darmen draaien evenwel niet meer...
Een reactie posten