Akkoord, de beroepsernst was misschien iets te ver weg. We zaten nochtans tussen de collega’s en de bazen. Maar het was personeelsfeest. Op de luchthaven van Zaventem. En wat doet een mens dan, om halfvier ’s nachts, op de dansvloer, in die grote Sky Hall, met zicht op de tarmac? Hij zuigt de omgeving in zich op, spreidt zijn armen languit en zet zijn denkbeeldig moteurke aan. Waarna hij, op de maat van de muziek, minutenlang rondholt op de bijna lege dansvloer, roepend: “Wiiiii, ik ben een vliegtuigske van Fisher-Price!”... Allez... moet ge mij daar nu zó raar voor bekijken?
5 reacties:
Drinkt gij echt niet te veel?
Het beangstigende is dat ik toen al drie uur waterkes aan het drinken was.
Enfin, aan u zal het dus niet gelegen hebben dat Zaventem minder werk heeft gehad dit jaar
Tiens... Dan zat ik blijkbaar al ergens tussen de wolken... Heb u nooit zien opstijgen... Of doen laagvliegers dat niet?
Neen, ik zou met je meevliegen.
Een reactie posten