U heeft het wellicht niet gemerkt, maar Mr T heeft Kerstmis gered. Of toch kerstavond. Want er dreigde groot onheil tijdens de heilige uren. Zeker vanaf 20.47 uur in Mr T’s geboortedorp in de stille Kempen.
Tussen de koninginnensoep en het varkenshaasje door besloot Moeder T dat de avond wat extra kerstsfeer kon gebruiken. Ze zette de tv aan. “Ik heb in het boekske gezien dat er een schone show op is.” Even later walsten twee Tirolerpresentatoren en een overjaars lederhosenpubliek uit het scherm. Zij bleken de voorbode van Karel Gott, die helaas nog springlevend is. Hij zong ‘Oh Holy Night’, ofte ‘Minuit Chrétiens’, wat Mr T stiekem wel heel erg mooi vindt, zolang een deftig koor het zingt en zolang het niét — niét — in het Duits is. Verder passeerden de geföhnde Hansi Hinterseer en der Tölzer Knabenchor de revue voor een fröhliches ‘Weihnachten mit Marianne und Michael’ op ZDF.
Er werden veelzeggende blikken gewisseld aan de dis. Het gesprek verstomde. De ergernis nam toe. De sfeer lag prompt bij de kroketten in de diepvries. Behalve ter hoogte van moeders stoel, alwaar lichtjes meegedeind werd op de tonen van ‘Kling Glöckchen, Klingeling’.
Na een halfuur zei Moeder T: “Allez, da‘s toch schoon?” Waarop Mr T allesbehalve kerstelijk heeft geantwoord dat er grenzen zijn aan zijn tolerantie, dat de Geboorte van de Verlosser daar geen bal aan kan veranderen, dat bompa er als oudstrijder niet mee had kunnen lachen, en dat het enige Duitse woord dat hij die avond nog wilde horen ‘bûche’ was.
Algemeen gelach. Omdat het gezégd was. Of omdat ‘bûche’ eigenlijk Frans is. Doet er niet toe: de tv ging uit, de radio ging aan en de gezelligheid kwam — weliswaar mondjesmaat — terug uit de diepvries gekropen.
En zo heeft Mr T Kerstmis gered.
En nu is hij blij. Want het is weer voorbij.
0 reacties:
Een reactie posten