Het was halftwee ’s nachts, Mr T kwam thuis van zijn werk. Uw deur ging plots open. In nachtpon, op blote voeten, en met bejaarde ogen vol verwarring, slefte u richting buitendeur. U zei minzaam: “Goeiemorgen.” Mr T antwoordde: “Goeienacht”, want hij is ook minzaam en zet graag de puntjes op de i. U sjokte naar buiten met een klein stapeltje papier onder de arm. Mr T dacht nog: ’t is de dag van de bruine zakken, niet van het papier. Maar soit. U naar buiten, Mr T de lift in. Deze voormiddag kwam ik u weer tegen. Op straat. In een fiere mantel, op mooie schoenen, precies Mary Poppins, maar met bejaarde ogen vol schaamte. “Ik had me vergist vanochtend, hè meneer. Het was helemaal de dag niet van het oud papier.” En u schoof snel uw flat binnen. Bang dat ze u ooit zelf bij het oud vuil gaan zetten.
0 reacties:
Een reactie posten