Ik moest u al meteen niet. Met uw hoge hakken, uw gordelroze minirokje en uw ideale maten 90-60-90 — die in mijn ogen al snel wegsmolten tot 150-10-390 (enkels-brein-nek). U wendde uw blik van me af en stak onverstoorbaar verder de straat over, neus in de lucht.
Tot er plots iets vreemds gebeurde. Van onder uw gordelroze stofje kwam pijnlijk traag een afzichtelijk beest uit uw gat gekropen. Met een monsterlijke tronie, vuistdikke schubben, meterslange tentakels en een zonnebril van Armani. Het was uw ego, dat er ook eventjes genoeg van had en frisse lucht nodig had.
Mr T aarzelde geen seconde, gaf vol gas en reed een fikse deuk in het ego. Het kermde van de pijn, u reageerde furieus. De politie werd er zelfs bijgehaald. Maar: Mr T mocht doorrijden. “Want“, zeiden de agenten, “remmen is overroepen.” Toch sinds u voor ons aller wielen rijdt.
0 reacties:
Een reactie posten