Het moet geleden zijn van toen Robbie Williams terug naar Take That trok dat we hier nog zo ontgoocheld zijn geweest. Reden: ‘The Muppets’. Mr T keek uit naar de kuren van Animal, de oneliners van Miss Piggy en de
mimimi van Beaker. Kwamen die toch wel amper aan bod, zeker. In de plaats kregen we: Walter. Wálter. Een muppet die nog niet wist dat hij een muppet was. En dat klinkt leuker dan het is. Mr T kwam helemaal niet voor Walter. Mr T is niet geïnteresseerd in Walter. En al helemaal niet in zijn kleffe mensenbroer en diens suikerzoet lief. Net nu we dachten dat Disney zijn roze wolk een donkerroze Pixar-randje had gegeven (‘Ice Age’, ‘Cars’, ‘Up’...) om ook de ouders mee te trekken in het kinderbad. Niet dus. Ondraaglijk licht was het roze. Cliché dialogen. Voorspelbaar plot. En: liedjes. Liedjes! ‘Life Is A Happy Song’ klonk het tot twee keer toe. Van een ouderwetse klefheid waar zelfs wijlen Phil Bosmans gillend van zou wegrennen. En als de Muppets nu iets niét waren, was het klef. Dju toch. Disney heeft de Muppets doodgepitst. En daar zijn wij hier best pissed om. Blijf er dan met uw tengels van af. Nondezjaar.
2 reacties:
Heel raar. De foto bij de tekst lijkt te bewegen. Kan dat, of heb ik te veel muntthee gedronken?
hoort ge er ook stemmen bij?
dan hebt ge u van theepotje vergist denk ik
Een reactie posten