Goed. Dank u.
Dat volstaat, denkt u dan. Maar nee. Het is nieuwjaarsnacht, het bezoek is weg, de drank is in de man en dan slaat een mens aan het tikken tot voorbij het punt waarop hij al lang had moeten terugkeren. (Vroeger begon Mr T u te sms’en, maar dat heeft hij afgeleerd.)
Iets over 2013.
Exact twee jaar geleden leuterde Mr T tegen alles en iedereen dat 2012 zíjn jaar ging worden. Tikje overmoedig, kleine misrekening. Want 2013, dát bleek het jaar van Mr T.
De aanzet werd wel al gegeven in november 2012. Drie weken Peru en Bolivia. Beste reis ooit. Alles klopte. Genoten van de Andes. Afgezien op het Incatrail. Teruggekomen met een leeg hoofd en een vol hart. Klaar voor het nieuwe jaar.
2013. Het jaar waarin Mr T de verste reis maakte. Heb het opgezocht: de exacte antipode van Leuven ligt ergens plets in de oceaan, met Nieuw-Zeeland als dichtstbijzijnde land. Verder kan een mens niet vliegen of hij komt terug. Mr T reed in maart drie weken rond aan de andere kant van de wereld, in een camper, tussen de schapen en de hobbits, met twee dagen Sydney als aperitief. Genoten van Mount Cook. Afgezien op Mount Doom. Of hoe dieptepunten telkens weer hoogtepunten zijn.
Misschien kwam het door al die schapen in Nieuw-Zeeland, maar thuisgekomen sloeg Mr T aan het scheren. Zijn haar ging eraf, op enkele millimeters na. En de garderobe kreeg een kleine update. Inclusief rode broek — iets waar tante (86) nog altijd niet bijkan. Nonkel (91) heeft het niet meer meegemaakt, hij verliet deze wereld toen Mr T aan de andere kant ervan zat.
2013. In geen ander jaar heeft Mr T zijn job harder vervloekt. Maar gedurende één maand heeft hij er harder van genoten dan ooit, dankzij de beste bijlage ooit.
2013. Het jaar waarin Mr T genoot van jong (het petekind dat één jaar werd) en oud (Leonard Cohen die drieënhalf uur speelde in Vorst). Het jaar ook waarin Mr T nog deed alsof hij zelf jong was (op Rock Werchter) maar waarin hij zich voor het eerst ook niet-jong begon te voelen (de 40 ademt in de nek).
Dit alles was echter slechts voorspel. Want bovenal is 2013 het jaar waarin het ein-de-lijk gebeurde. Het jaar van de grootste aankoop. U had Mr T moeten zien, die maandag in september om 14 uur. Hij stapte een gebouw in Herent buiten waar hij zopas een compromis had getekend. Voor een loft. Een loft, nondezjaar! Liefde op het eerste gezicht. Een upgrade met grote U. Een halfuur later zat hij te bekomen bij vrienden die spontaan de champagne ontkurkten. Het gelukkigste uur van het jaar was dat. Nog een beetje later zat Mr T wat stilletjes op zijn werk, de champagne en de loft langzaam te laten bezinken. De paniekaanval over de investering voelen opkomen ook. Tot ook die storm tegen de ochtend weer ging liggen om nooit meer weer te keren. Sindsdien is Mr T gewoon... content.
En nu zit hij hier, in de nieuwe woonst, na een eerste geslaagd feestje. Het is nieuwjaarsnacht, het bezoek is weg, de drank is in de man en de vaatwasmachine snort. (Ik heb een vaatwasmachine!)
2013. Het jaar waarin Mr T content was. Al was het geluk ook dit jaar weer niet gelijk verdeelt. Dus daarom: proost. Op úw gezondheid. Moge uw 2014 worden zoals mijn 2013.
With loft,
Mr T
