Het gebeurt niet vaak dat Mr T werkvolk over de vloer krijgt. Mr T zit in zijn privé graag op zijn gemak. Vandaar ook geen poetshulp. Dat heeft zo zijn nadelen, die stilaan meer en meer doorwegen. Mr T is namelijk zelf niet van de heel werkende soort — tenminste, als het op het huishouden aankomt. De hoogst noodzakelijke was en plas, dat wel. Al zeker wanneer familie of vrienden op bezoek komen. Waardoor hij het imago heeft van de propere, nette vrijgezel. Ha!
Het is zoals bij alles in het leven: je moet onder de laag durven kijken. Gelukkig zijn de meesten daar te vermoeid voor. Want onder die laag zou je verborgen vlokken ontdekken, bevlekte lichtschakelaars en een bestofte berging. En de laag zelf, die ligt overduidelijk op de ramen, open en bloot, ze is dik, ze is hardnekkig, en ze is niet meer te negeren.
Dus zijn er nu de twee frisse glazenwassers. Mr T durft niet goed te kijken — die ene heeft ook nog eens blinkende oogskes, zeg. Mr T voelt zich in deze vroege ochtend plots zelf wat frisser worden, een beetje pronter, een stukje frivoler. Misschien toch eens uitkijken naar meer van dat werkvolk. Een poetsman. Een klusjesman. En een tuinman. O ja, een tuinman! Mr T heeft helemaal geen tuin.
Intussen zijn de twee wassertjes alweer weg. Net als de laag op de ramen. Mr T loopt tevreden rond. En toch ook wat bedachtzaam. Want er zijn nu geen besmuikte ramen meer om al zijn andere lagen te verbergen.
