Goh, mensen, wat moet ik hiermee… In ‘Dus (Een Heizeldrama)’ van Theater Zuidpool herbeleef je het drama van 29 mei 1985 vanuit verschillende standpunten: een Britse hooligan, een Italiaans slachtoffer, een hulpvaardige Liverpoolfan, een Belgische hotelmanager… Een soort van vaginamonologen (maar dan nog bloediger). 
De inspiratie haalde één van de acteurs, Jorgen Cassier, uit zijn eigen leven: als klein jongetje speelde hij die dag zelf op de Heizel een miniemenmatch, vlak voor de grote finale Liverpool-Juventus – hij scoorde zelfs, waarna het allemaal grondig foutliep. Hij vertelt zijn verhaal als allerlaatste, na een reeks andere knappe vertellers, zoals Josse De Pauw, die erin slagen om je, met behulp van vele kleine randfeitjes, een helder (sfeer)beeld voor ogen te halen van wat er 22 jaar geleden gebeurde.
Maar: de toneelscène lijkt mij toch niet de ideale plek om zo’n drama te reconstrueren. De hele tijd heb ik gedacht dat de indrukwekkende verhalen nog beter tot hun recht zouden komen in een tv-reportage, met de échte getuigenissen, doorspekt met echte beelden (zoals in het lichtjes geweldige Canvasprogramma ‘Belga Sport’).
Waarom moeten de acteurs er ook zo burlesk geschminkt bijlopen? Dat zou moeten duiden op supporterskleuren, heb ik ergens gelezen… Tja…
Maar bovenal: drama moet je doseren. Of het schiet zijn doel voorbij. En hier kreeg je twee uur lang verhalen over gewonden en doden, twee uur lang tearjerkers, waarbij af en toe noodgedwongen in herhaling werd gevallen. Te veel van het goede, dus, de paar scheutjes relativerende humor ten spijt.
Desalniettemin: alle respect. Vooral voor de acteurs/vertellers, die op hun beurt veel respect afdwingen voor de slachtoffers van het drama.
(Theater Zuidpool – spel: Jan Bijvoet, Jorgen Cassier, Sofie Decleir, Josse De Pauw, Koen Van Kaam – 8/5 – Stadsschouwburg, Leuven)
Volgende keer: Va Fan Fhare (9/6, seizoensafsluiter)
0 reacties:
Een reactie posten