HET WORDT ALLEMAAL WAT TE VEEL VOOR MR T

Ik weet het. Ik wéét het. Het is al lang geleden dat Mr T nog eens iets gepost heeft. Maar het wordt allemaal wat te veel voor Mr T. Hij moét weer zoveel. Werken tot laat, weinig slapen, boodschappen doen, reis voorbereiden, ergeren aan Tulunut, mensen bezoeken, mensen opbellen, mensen vergeten opbellen, allerlei cadeaus zoeken, te weinig inspiratie hebben, zwaar verkouden zijn, koppijn hebben, zere enkel hebben, halfdove oren hebben, keelpijn hebben, etentje regelen, poetsen, afwassen, straatwerken aanhoren, borende bovenburen aanhoren… Pfff, toen Mr T nog kon gaan joggen, bleef zijn kopke helderder. Nu niet.

Bovendien zit Mr T aan de ontstekingsremmers voor zijn zere enkel. En die hebben als neveneffect, zo staat op de bijsluiter: duizeligheid, misselijkheid en labiele emoties. Dus: als u een traan ziet die, geprangd in de Saxisch bruine ogen van Mr T, opwelt tot een droevig aandoend wimperwaterloopje, voel dan hoe de weemoedige wind rond Mr T's gezicht slechts één naam fluistert: Ibuprofene…

In elk geval: als u niet veel hoort, ziet of merkt van Mr T, dan is hij zich enorm aan het opjagen over grote en/of kleine zaken.

Hoog tijd voor vakantie. Nog zes dagen.

Tweet