Mr T is ontpropt. Het leek eerst niet zo, door het vele water dat in zijn oren werd gepropt, maar dan ineens: plop. En de wereld opende.Wonderbaarlijk, wat Mr T allemaal miste. Niet de grote geluiden – die beuken door de dikste proppen. Maar stoeme dingen, zoals het geschuur van een mouw tegen een jas, of het gewrijf van een hand over het autostuur. En de richtingaanwijzer: zo luid, jong. Of dat getik op het computerklavier.
Zo’n prop is trouwens een lelijk ding: een ovalen keutel, precies een opgeblazen worm, bijna een centimeter lang en donkergrijs. Vroeg een collega of Mr T de proppen had meegekregen in een potteke. Alstublief, zeg. Om naast m’n nierstenen, steenzweren en alienfoetussen op sterk water te zetten, of wat?
In elk geval: Mr T hoort weer alles en iedereen. Ja, zelfs de fezelende lezers helemaal achteraan. Of denken jullie dat ik de opmerking ‘wie weet waar die nog van die opgeblazen wormen heeft steken’ niet gehoord heb, misschien?
1 reacties:
shit,
stiller aanloggen vanaf nu dus
Een reactie posten