Mattheüspassie
Dag Jehaan,
’t Is hie Meniejer T, hè. Juust gelaak veurig joar stuurekik ei een open briefke. (Hoe muttekik anders klappe mè ne mens diejen al joaren doewet is?) Veurig joar wassekik nor ei Jehánnespassie goan zien, wette nog? Schoeën vonnekik da toen. Effenaf. Dees joar hemmekik ei Mattheüspassie is geprobeerd. Joa, kmut zegge: ók schoeën. Die van ’t orkest La Passione, ’t koeër Helicon én ’t kinderkoeër van SAMWD hemme da wer sjiek gedoan.
Geuj solisten trouwens. Veural dieje Jezus en dieje verteller vonnekik kei goe – al zat dieje verteller d’r iejene kiejer wel flagrant neffe. ’k Zou die mense hie efkes eervol wille vermelde, mor ik zen ’t programmaboekske vergete oep café achteraf, en ok oep tinternet vinnek ni direct hun noame. Dieje Jezus was ne Canadees, mo ja, d’r zen veul Canadezen hè.
Zeg Jehaan, as kik toch éfkes een bikke kritiek mag geve: d’r zoate wel wer een poar soaj stukken in, hè joeng. Allee, schoeën gedoan en zoeë hè. Mo langdroadig, joeng. Veural de stukke van die lange blonde soliste mè een split tot on heur gat: joeng, joeng, da was efkes knikkebolle. As de boventitels mor twieje laanen lang zen en toch dun ze doar miejer dan vaaf menuten over, dan vinnekik da toch een bikke derbaa gesleurd zenne. Mor och, dan kwam er wer ne koroal veurbaa en woarde wer hiejelemoal mee.
En weette wat dakik ok nog roar von? In ’t begin loazen ze den tekst al hiejelemoal veu. Allee, da doede nei toch ni: de plot verklappe veur dat tspel nog mo begonne is. En dan achteraf, toen iederiejen al lang deurhad dat de Jezus doewet en begroaven was, toen loazen ze nóg is de passaasj van de begroaving veu. Nieje, da vonnekik nei een bikke overboeëdig.
Allee, Jehaan, oepnieft dikke mersiekes veur den toffen avond. Nog ne zoalige Poase. En wie wet: tot volgend joar, hè. (Hedde gaa zoe nog veul van die passies geschreve?)
Hoeëgachtend,
Meniejer T
(Op 21/3 – in de Jezuïetenkerk, Lier.)
Volgende keer: Deurdedeurdeur (25/4)
0 reacties:
Een reactie posten