DE MUPPETS VAN DE E429

Gisteren snelde Mr T over de E429 – ‘snellen’ is het juiste woord, want de autostrade Halle-Doornik is de enige van het land met amper verkeer en geen flitscontroles. Even afrit 29 gepakt, Lessines, om te tanken bij de Jet. Jullie zaten daar precies goed, met z’n tweeën, op dat bankske. Twee gegroefde oude mannen, alles ferm beloerend, zoals die twee van de Muppet Show (van wie we wel de naam kennen, maar die gaan we hier niet schrijven, want dat komt zo ‘kijk wat ik weet’ over).

Jullie zaten daar alsof jullie daar wel vaker zaten. Van jullie Frans verstond Mr T niet zoveel – deels door het lawaai van de pomp, deels door de eigen gebrekkige kennis van koeterwaals. Jaja, dat het me wat is met die hoge prijzen… U ziet het hier jour après jour stijgen?… U houdt het hier allemaal wat dans le mot?… Ik geloof u vrij… Een truck tankte voor hoeveel? Quatre cent? Amai amai… Non, zoveel litre pas pour ma voiture… Autrefois elle va tomber oui, haha… En een gewone voiture tankt voor soixante et un klets?… Ah voilà… Soixante deux euro pour moi-même… Oei oei…

Jullie maakten gezellig veel misbaar, daar op jullie bankske. Jullie parlé kon Mr T op den duur niet meer volgen – het moet toch een soort plaatselijk dialect geweest zijn. Ben dan maar in de voiture gekropen en heb eens ferm gezwaaid: “Au revoir.” Waarop jullie in koor: “Bonne route, hè monsieur!” En dat vond Mr T nu très sympa, zie. Zo nagezwaaid worden door locals... het gaf hem het gevoel echt op reis te zijn. “Merci!”, riep Mr T nog. En hij dacht: ook voor jullie, muppets op het bankske, bonne route... Al leken jullie niet van plan nog veel onderweg te zijn.

Tweet