Mr T heeft moeite om zijn vrienden te overtuigen van de degelijkheid van ‘Desperate Housewives’. Mr T is fan sinds Canvas de serie een maand geleden begon heruit te zenden, daags voor het slapengaan. Seizoen één is net gedaan, seizoen twee begint over vijf minuten.
Schampere blikken, dat oogst Mr T wanneer hij probeert te weerleggen dat ‘DH’ een wijvenprogram is. Nog meer spottende blikken duiken op wanneer Mr T de gedoseerde ironie aanhaalt waarin de serie baadt. Nog andere argumenten worden zonder verpinken weggeveegd, zoals het lage ‘Lost’-gehalte: de onthulling van het Grote Geheim wordt niét ettelijke jaargangen uitgerokken – nee, sinds gisteravond weet Mr T properkes hoe het allemaal in de haak zit met dat lijk in de speelgoedkist.
En dat is mooi allemaal. Mr T wordt niet graag aan het lijntje gehouden. Bovendien haat hij te slappe humor en krijgt hij vloekende zapneigingen van te zeemzoete soap. Mr T is zelf dan ook allesbehalve een wanhopig huiswijf. Je zou denken dat de vrienden dat toch al lang zouden beseffen...
De muziek is trouwens van Danny Elfman (‘Tim Burton’s Nightmare Before Christmas’, ‘Corpse Bride’,…). Maar dat zal dan ook wel geen indruk maken.
2 reacties:
ik moet die trien van superman niet. met die dikke tieten altijd.
mmm, die trien van superman.
Een reactie posten