Dan sta je ettelijke verdiepingen hoog, op je balkon, ver weg van de wereld benee, en denk je, dénk je, dat niemand je kan horen… Dus beslis je, na effe nadenken, dat het een veilige gok is, zelfs geen echte gok, want wie gaat je nu horen… Dus laat je, erg voorzichtig, maar toch overtuigd, je ballast schieten… Leven is loslaten… Plof, of eerder ploo-oof… Een scheet… Een lekkere, bevrijdende scheet… Met redelijk wat druk achter… Deugd dat het deed… Maar… Nondezjaar… Kijkt er ineens toch wel iemand zoekend naar omhoog, zeker… Recht in Mr T’s gezicht… Nondezjaar... Vlug gevlucht binnenwaarts... Betrapt.
PLOO-OOF
1 reacties:
Ik ga u aangeven met uw broeikasgassen. Hoe moeten wij nu ooit onze Kyoto-norm halen, als gij uw gassen maar naar believen blijft lossen.
Ge weet toch dat in Argentinië onderzoekers schatten dat koeien goed zijn voor 33 procent van de CO2-gassen. En dan zitten wij hier met ne Mr T
Een reactie posten