exit YASMINE
"Ik dacht dat je de nacht net zo hard kon schoppen tot hij daglicht zou bloeden"Uit een knap in memoriam dat De Morgen-journalist Bart Steenhaut schreef... Eén reden minder om tv te kijken, nondezjaar...
ESCAPE
Mr T wil ontsnappenaan alles en iedereen.
Liefst in het echt.
Maar bij gebrek daaraan
vlucht hij in een doos koekskes.
Lekkere koekskes,
van Delacre.
En als die doos leeggesmuld is,
dan kruipt Mr T er helemaal in.
In het vakje van de Biarritzen
zit hij tussen de laatste kruimels.
Het deksel blijft halfopen,
voor een goed zicht.
In ’t vak van de Venises
trekt de motor zich op gang.
De doos komt van de grond,
zweeft naar het raam
en vliegt – zoef –
de wijde wereld in.
Mr T vliegt!
In zijn eigen Tea Time Jet.
Hij kijkt uit over de Oude Markt.
Over de Sint-Lambertuskerk.
En over de E40.
Weg is hij.
Westwaarts.
De koekjesdoos vliegt snel.
Rivieren schieten onder Mr T door.
Net als steden. En velden.
Hij ziet de Noordzee onder hem.
En daar: de Tower Bridge.
En even later het Vrijheidsbeeld al.
De doos scheert verder.
Over de Grand Canyon.
En over het Paaseiland.
Daar passeert Sydney.
En de Himalaya.
De wind waait in Mr T’s gezicht.
Een sneeuwstorm in Siberië
en enkele bommen boven Bagdad
kunnen hem niet deren.
Zo vliegt Mr T de hele aarde rond.
Tot de Dijle weer onder hem ligt.
Maar dan nog is het niet gedaan.
De Tea Time Jet schiet recht naar omhoog.
We gaan hoger. Hoger. Steeds hoger.
Door witte en grijze wolken.
Langs hele en halve regenbogen.
Tot in de ruimte.
Tot er alleen nog sterren zijn.
En kometen.
En het ISS. (Zwaai zwaai.)
Mr T vliegt voorbij de zon.
Voorbij de maan.
Het sterrenstof pikt in zijn ogen.
Maar dat pakt hij er graag bij.
Hij wil nog hoger.
En verder weg.
Weg van alles.
Weg van iedereen.
Ja!
Tot plots…
De doos sputtert.
Motor overbelast.
Nondezjáár!
De Tea Time Jet valt pijlsnel naar beneden.
Weer voorbij de zon en de maan,
voorbij de sterren en de kometen.
Neerwaarts.
Terugwaarts.
Mr T wil remmen,
maar hij kan niet.
Hij valt door de wolken
richting Dijle, richting stad.
Met een ultieme ruk aan het stuur
loodst hij de koekjesdoos
nog door zijn eigen venster.
Met een harde smak
landt hij schots en scheef
op de zachte zetel.
Thuis.
Binnen.
Terug bij af.
Zucht.
Op tv beginnen de Kampioenen.
Mr T wil ontsnappen.
En liefst in het echt.
URLAUB
Nee, we gaan niet wéér zagen over het vele werken. Ook al hadden we deze week gehoopt op eindelijk wat vrije dagen. Ook al zullen we vannacht amper slapen wegens veel te laat gewerkt en wegens sebiet veel te vroeg op voor een meeting. Nee, we gaan niet wéér zagen over het vele werken. We gaan het over iets heel anders hebben. Afgelopen week sjeesde Mr T over de Brusselse Ring en hij haalde een bus in. Een Duitse bus. Vol Duitsers. En op de bus stond in koeien van letters: ‘Urlaub mit Pfiff’. Kijk, als ge zelfs stikjaloers wordt op een Duitse bus vol Duitsers met in koeien van letters ‘Urlaub mit Pfiff’ erop, dan is er wel iets aan de hand. Maar néé, we gaan niet wéér zagen over hoeveel we moeten werken.
FUSION CUISINE
- Hier kan ik van genieten, sè.
- Van wat, moeder?
- Gewoon, op mijn terras zitten, zicht op de tuin, en een knabbeltje erbij.
- Is dat een potteke gehakt dat ge aan het leegschrapen zijt?
- Kippengehakt.
- En ge eet dat samen met…?
- Chocolade-ijs.
- Ik vreesde het al.
DAT HEBT GE NU, ALS TJEVEN WINNEN
Weet ge wat de grootste teleurstelling was, gisteren op verkiezingsavond? Nee, niet de zege van de tjeven. Nee, niet de dreun voor Open Vld, die er volgende keer toch weer bovenop komt. Nee, niet de onderschatte sp.a, die in rechtse tijden toch maar de tweede grootste partij wordt. Nee, niet Dewinter die zijn enorm verlies zielig camoufleert als een winst voor rechts. Nee, niet de plots harde vendelzwaaierstaal van De Wever. Nee, niet alle analyses die zeggen dat de kiezer zou gestemd hebben “voor meer Vlaanderen”, “voor meer staatshervorming”, “voor eerlijk bestuur”, “voor respect”, “voor minder moddergevecht”, terwijl veruit de meeste kiezers zo ver zelfs niet gedácht hebben. Nee, niet Linda De Win die net niet onder de voet gelopen werd door Dedecker. Nee, ook niet de stressvolle en vermoeiende verkiezingsavond op Mr T’s werk – wij kicken namelijk op dat soort avonden. Wat dan wel? Awel, dé grootste teleurstelling van de verkiezingsavond was... dat alle cafés ’s nachts gesloten waren, nondezjaar! Dat hebt ge nu, als tjeven winnen...
ZATERDAG FUIFDAG
Vroeger was zaterdag fuifdag. Je kwam samen met vrienden op café en dronk pintjes. Rond halfelf werd beslist om naar de fuif in de parochiezaal te gaan en daar dronk je opnieuw pintjes. Tegen de ochtend sjeesde je dan naar huis. Op uw Caminobrommerke. Met een flink stuk in uw jarretel.
Tegenwoordig is zaterdag nooit meer fuifdag. Tenzij één keer, als de discobar van weleer zijn jaarlijkse reüniefuif geeft. Zoals gisteren. Je komt dan rond zeven uur samen met vrienden, bij iemand thuis, en drinkt een aperitief. Nadien eet je een voorgerecht, een hoofdgerecht en een dessert, rijkelijk overgoten met wijn en als afsluiter koffie en chocolade. Om dan tegen halfeen te beslissen dat je toch wat moe bent, dat je ’s anderendaags fris moet zijn voor een lange werkdag, dat er binnenkort misschien een andere fuif voor dertigers is waar we dan absoluut honderd procent zeker stellig wél naartoe zullen gaan... Kortom, rond één uur sjees je naar huis. In uw bedrijfswagen. Met de fles Spa Reine naast u.
Vroeger werd Mr T nooit tegengehouden door de politie. Het Caminobrommerke kon toch maar 40 terwijl je gerust 90 mocht, en blazen was voor ballonnen, want dronkenschap was een verdenking waarmee alleen autobestuurders lastiggevallen werden. Tegenwoordig rij je met je wagen ongegeneerd 92 waar je 70 mag, word je stiekem vanuit de bosjes geflitst door de politie, en vijftig meter verder tegengehouden door agenten met lichtgevende salami’s. En met blaastoestelletjes.
Vroeger was 200 frank veel geld voor een paar pintjes en een entreestempel. Tegenwoordig is 2.000 frank een meevaller voor een snelheidsboete.
Vroeger had Mr T nooit veel geluk. Hij moest altijd aanschuiven bij de bonnekes, en op lang niet elke fuif hadden ze Palm. Tegenwoordig heeft Mr T hoerenchance. Want hoe moet je anders die ‘safe’ op dat blaastoestel noemen.
