Pages

TOPPUNT


- Schone reisfoto’s.
- Merci, tante.
- Deze foto, bovenop een berg, is wel grappig.
- Waarom grappig?
- Omdat ge tussen de was staat, tiens.

T-KEN 37

T-ken 37.
Zaterdag 25 december 2010, 20.55 uur.
Sint-Pietersplein, Gent.

En al meteen na Zijn Onbevlekte Komst, op de vijfentwintigsten dag van de laatste maand des jares, sprak de Heer vanuit zijn kribbe tot één van zijn apostelen: “Ga, mijn zoon. Mijn ster zal u leiden. Verlaat uw stee, teneinde mijn boodschap te verspreiden.” Waarop deze apostel westwaarts vliedde, naar een dorp dat Gent heette, alwaar hij juichend ontvangen werd als een wijze uit het oosten. En de Heer sprak: “Laaf u aan de lokale spijzen en dranken.” Waarop de apostel Bacardi‘s tot zich nam, alsmede Turkse pizza‘s en smoutebollen. Maar nog was de Heer niet voldaan. “Begeef u tussen het volk en luister naar hun verzuchtingen”, gebood Hij. Waarop de apostel in een reuzenrad kroop om, verheven boven alle waan van de dag, de ware bekommernissen van de massa beter te kunnen aanhoren. Terug op den beganen grond zag de apostel dat de Heer eindelijk tevreden was, daar Hij een teken had nagelaten op de straatstenen. En van die heuglijke dag af ging de apostel door het leven als Meneer T, zichzelf noemend naar het kerstteken dat de Heer hem zelf heeft gegeven.
Tot daar het Woord van God. (U mag weer gaan zitten.)

T-KEN 36


T-ken 36.
Vrijdag 24 december 2010, 00.55 uur.
Leuvense Ring.

Suïcidalen aller landen, rep u naar de Brusselse Ring. Want die is al twee nachten op rij herschapen in een periculeuze sneeuwpoel des ijselijke verdorvenheids. Nondezjaar. Ge zag geen strepen, zebrapaden of borduren meer. Versta Mr T niet verkeerd: hij is vóór sneeuw. Sneeuw vlakt alles uit. Moffelt al het lelijke weg. Maar ze moeten niet overdrijven. Straks wordt Mr T zelf nog weggevlakt.

MR T IS HET BEU

INHAALMANOEUVRE

Mr T komt ook altijd met alles net te laat. Neem nu Stromae. Terwijl u Mr T een halfjaar geleden al bezwoer hoe hip en zelfs geniaal ‘Te Quiero’ is — “ge hóórt gewoon Jacques Brel!” — is uw dienaar nu pas ervoor gevallen. En hoe. Tien keer achter elkaar gejoetjoept. Dus posten wij heden, om de toekomst voor te zijn waarin we altijd het verleden inhalen, de niéuwe single. Te vroeg voor Mr T’s doen, maar anders is het te laat.

MEEGESPE(E)LD

Effe melden dat Mr T slechts 15 fouten heeft in de linguïstische freakshow die Het Groot Dictee der Nederlandse Taal heet. Waarna deze boeroeper bijwijlen in een thymotische woede ontsteekt over de inflatoire postulering in de voorlaatste frase. Alsof wij hier louter akoestisch het onderscheid kunnen maken tussen ‘de eerste, tweede en derde generatie allochtonen’ en ‘de eerste-, tweede- en derdegeneratieallochtonen’. Vier fouten rekenen die dompteurs daar consciëntieus voor aan! Een mens zou voor minder enigszins beduusd naar een Oost-Galicisch oord of Habsburgs babylon vluchten. En dan komen die filistijnen nog af met Asjkenazim, Roethenen en Culemborg. Zulke architectonische woordkarikaturen ondermijnen de civilisatorische missie van het hele dictee. Tenhemelschreiend, dat is het!

ALFA


- Weet ge wat ik ben, Mr T?
- Zeg eens.
- Een alfa-mannetje.
- Da’s waar.
- En weet ge wat gij zijt, Mr T?
- Ook een alfa-mannetje?
- Bijna. Een gamma-mannetje.

MR T MET RELATIEADVIES

BENDE PERVERTEN


Het wordt tijd dat het eens in de openheid wordt gegooid. U, beste lezerspubliek, ja ú, u bent een bende viezeriken. Voilà. ’t Is eruit. Al twee jaar staat bovenaan de lijst van zoektermen die leiden naar deze blog.... ‘disney seks’. Maar enfin! Van alle rommel hier genereert het platste der platste het meeste volk. Ook ‘tettekes’ en ‘clitoris’ scoren verrassend goed. Verder hebben wij ons eens gebogen over het aantal unieke lezers. En dat blijkt zo laag dat Mr T zich echt niet meer moet inhouden. Perverten! Allemaal!

T-KEN 35


T-ken 35
Dinsdag 30 november 2010, 15.22 uur
Trein

Mr T zat in de trein. Gebeurt niet vaak. Richting geboortedorp. Afspraak met de tandarts. Zestig kilometer sporen voor een kanaalvulling en een ontzenuwing. Ligt Mr T met opengesperd bakkes bij de tandenheks, kijkt die opeens vertwijfeld. Ze checkt de foto, kijkt nog eens in het bakkes, tikt tegen het gebit en... blaast de hele procedure op. “Best toch wat wachten.” Nondezjaar. Hele rit voor niks. Zestig kilometer terug. Door weer en wind. Zonder kanaaltunnel. En allesbehálve ontzenuwd.

T-KEN 34


T-ken 34
Vrijdag 22 oktober 2010, 16.54 uur
Bodnath

Het was het allerlaatste dat Mr T op zijn reis gezien heeft. En het hoefde niet meer zo voor hem. Het was schoon geweest. Maar het was schoon geweest. Toch nog mee die taxi gepakt. Naar Bodnath. Da’s in Nepal. En blij dat Mr T was. Want ze hadden daar toffe terrassen. En spaghetti. En bier. Everestbier. En die stoepa was schóón. En groot. En met twee ogen erop. Helemaal anders dan alle voorgaande, die stoepa. Van Bodnath. Geen Pot Nath. Haha, humor...

T-KEN 33


T-ken 33
Vrijdag 22 oktober 2010, 16.26 uur
Kathmandu

Nee, voor het verkeer moet ge niet naar Kathmandu. Dat doet daar maar. Om ter roekeloost. Tegenliggers? Overschat. Doodsverachting? Verplicht. En maar toeteren. En maar slalommen. Tussen al die Tata’s. Da’s een Indiaas automerk. Overal te zien. Tata. Geld voor een fatsoenlijke merknaam was er precies niet. Of het reclamepanel bestond uit baby’s. Tata... Enfin... Dat we daar nooit op onze tata gegaan zijn, mag een wonder heten.

MR T FLIRT

T-KEN 32


T-ken 32
Vrijdag 8 oktober 2010, 14.41 uur
Pingyao

Mr T had het zichzelf nochtans bezworen. ‘Ren u ginds niet rot. Ga geregeld ’ns zítten. Gij moet niet altijd door dat land trekken, laat dat land ook eens voorbij u trekken.’ Mja. Amper gebeurd, hè. Wel die namiddag in Pingyao. Op terras gezeten. Met een pittoresk kopke thee. En met de Stieg. Alles voor het plaatje. En nu zitten we aan bladzijde 230, neemt de spanning eindelijk toe, en ligt de Stieg hier op de salontafel. Verwijtend te wachten. Want thuis leest Mr T niet. Wegens al genoeg letters op het werk. Dju toch. Slechts één oplossing. Nog eens weggaan.

T-KEN 31


T-ken 31
Donderdag 14 oktober 2010, 21.32 uur
Kamer in Samye

Nee, niet álles was Tibetaanse zen op reis. Zo was de bagage een dag te laat. Ging de gsm ineens kapot. Kroop er vissmurrie tot in de rugzak. En moest Mr T het aan het klooster van Samye stellen zonder stroom. Stompkes van kaarsen gekregen. En zelf MacGyvergewijs een kandelaar gefabriceerd met een waterfleske. Van Rav Parti. Klinkt feestelijker dan het was. Nog op het fleske: ‘Wahaha’. Hoongelach van de kosmos, ongetwijfeld.

MR T LET FERM OP

AAN ’T CONTAINERPARK

- Kijk, ma, die madam komt precies met een lege auto.
- Ha, hoe stom. Haar afval vergeten.
- Ofwel is het autoke het afval.
- Huhu. Misschien komt ze zichzelf wel brengen...
- Haha!... Nee, moeder, die komt gewoon lucht brengen.
- Pffrt.
- KLA. Klein Lucht Afval.
(stilte)
- Echt? Bestaat dat?

T-KEN 30


T-ken 30
Zaterdag 6 november 2010, 16.37 uur
De Schaamkamer

Mr T heeft de energie van de hoogtestage getarget op zijn tweede slaapkamer. Vroeger was dat een logeerkamer. Dan een bureau. Nadien bureau slash berging. En de laatste jaren een enorm zootje. Met een deur die angstvallig gesloten bleef voor bezoek. Kortom: een Schaamkamer. (Moeder T: “Zeg maar Schandekamer!”) Vol ballast dus. Voor het containerpark. Twee wagens vol. Good riddance. Want ballast moet overboord. Of uwe kop wordt te zwaar. Als we iets geleerd hebben in Tibet, is het dat wel.

T-KEN 29


T-ken 29.
Maandag 11 oktober 2010, 16.31 uur.
Klak.

Met grote droefnis melden wij u het heengaan van de Magische Klak. Ze bleef achter op de nachttrein tussen Peking en Xian. Waarna het Gigantische Voorhoofd onbedekt de Chinese massa moest tegemoettreden. O de verwondering op menig geelgetint gezicht. O het afwenden van menige verblinde blik... Vlug een nieuwe klak gekocht. Een kreng dat al na enkele uren liever in een overvol urinoir viel. Maar: glorie glorie hallelujah, want vlakbij een klooster stond een kraam, waar Mr T een Supermagische Klak verkreeg voor amper 20 yuan, ofte 2 euro. Mét T-ken. Het Voorhoofd en de wereld danken Boeddha.

TANGO

Zijt ge rustig aan het joggen met Evy. Hebben ze plots tussen de gebruikelijke hits van de podcast een minder bekend, Argentijns deuntje gestoken. En schoon dat dat is. En lopen dat ge daarop kunt. Blijkt van een Frans gezelschap, Gotan Project, dat nuevo tango speelt. Het nummer heet ‘Sola’ en gaat over gebroken liefde — altijd tof. Nog meer zulke verrassingen en ge zult Mr T steeds zwoel dansend door het bos zien joggen.

MR T VOELT WEER STRESS

MR T VIERT 1 NOVEMBER

MR T ZIT BIJ NONKEL (87)

GARNAALVERHAAL


Poging ondernomen tot garnaalsoep. De blubber is geëindigd in de toiletpot. Het bezoek vanavond zal het met simpelere hapjes moeten stellen. Weg met die kookpotten. Mr T laat zich niet meer opjagen. Hij gaat naar buiten. Joggen. En als de boel hier niet tijdig aan de kant geraakt, dan is dat maar zo. Ik steek het wel op Tibet.
(Foto komt trouwens van hier.)

T-KEN 28


T-ken 28
Dinsdag 5 oktober 2010, 13.09 uur
Olympisch stadion Peking

Kijk, die hele reis van Mr T naar China moet ge zien als één Grote Vlucht. Een uitbraak van een huismus. Into the great wide open. Hij vloog weg van de stress, weg van de verplichtingen. En al zijn samengebalde wrevels en zorgsels droeg uw huismus mee in een Gigantisch Ei. Dat hij ginds dringend kwijt moest. Goddank kwam hij op de tweede dag al een Gigantisch Vogelnest tegen.

T-KEN 27


T-ken 27
Maandag 4 oktober 2010, 19.23 uur
Hotelkamer Peking

Raakt een mens eindelijk in Peking en wat is het eerste dat hij daar doet? Een noodpak verse onderbroeken zoeken. Wegens bagage dag te laat. Zit ge daar, met beginnende geurtjes. De redding gekocht in een piepklein supermarktje. Met grijnzende Chinees achter de toog. Het moet gezegd: comfortabel gerief, die ‘soft pants’. Gelukkig niet bemeten op de lokale, kleingestaltige spleetjesmarkt.

TIBETAANSE LES


Mr T is terug van weggeweest.
En wat heeft hij zoal geleerd?

• Dat de koekskes van British Airways lekkerder zijn dan die van café Metropole.
• Dat namen als “Poort van de Opperste Harmonie”, “Plein voor de Hemelse Vrede” en “Tuin van de Innerlijke Rust” getuigen van een gigantische ironie in het pokkedrukke Peking.
• Dat ge nooit een pot noedels in de smalle Chinese wc-potjes moogt gooien.
• Dat de Chinese tv uitblinkt in optimisme. Alles gaat goed. Alles gaat prachtig.
• Dat Chinezen geen Engels kunnen schrijven. (“Fanta, Sprite en Cock.”)
• Dat ‘mama’ het enige universele woord is.
• Dat het Chinese leger overal is.
• Dat ‘tashi delek’ hallo betekent in het Tibetaans en dat we nooit verder geraakt zijn.
• Dat vuilkarren in Lhasa ijskargewijs ‘Happy Birthday’ klingelen.
• Dat de toiletbrillen erg zachtjes neergaan in het hotel van Shiatse.
• Dat het bier ginds slechts 3,6° telt, maar wel steevast in flessen van 630 ml komt.
• Dat de Mount Everest verstoppertje speelt voor toeristjes (maar niet altijd wint, ha!)
• Dat het in Tibet schóón is, nondezjaar.

ECHO’S UIT DEN VREEMDE


Als de techniek mee wil.
Als de censurerende Chinees mee wil.
En als de goesting mee wil.
Dan verschijnt hieronder soms een twitterflard.
Uit het Verre Oosten.
Vanop expeditie.
Naar de bergen.
Him! Him! Alaya!

UPDATE:
Vergeet het schone plan. Kan m’n Belgische gsm niet meer linken aan de Twitteraccount. En heb geen tijd meer om uit te vogelen hoe dat komt. Grmbl.


    MR T VERRIJST

    CLAP YOUR HANDS IF...


    Rijdt ge van uw stresswerk naar huis.
    Spelen ze dit op de nachtradio.
    Alle overladen dienstlijsten nog aan toe!
    De timing!
    Dat refrein!
    En Mr T maar klappen in zijn handen.
    En klappen.
    En klappen.

    HAM

    Gejuich in de nacht. Want meneer Ham rijdt mee in de auto. Van het werk naar huis. Meneer Ham zit in de radio. Van 23 tot 1. Met meneer Ham komt Mr T minder gestrest thuis. Niet dat meneer Ham veel doet. Hij draait plaatjes en aanhoort bellers. De ene al zatter dan de andere. Er hangt een sfeerke. Music For Life, maar zonder negerkes met muggenbeten. Door meneer Ham moet Mr T... lachen. ’t Is geen zicht. Maar ’t is donker, niemand ziet ’t.

    DE LIÉFSTE?!


    Nee, Mr T is er niet van gediend.

    Een paar jaar geleden is hij Cola Light beginnen te drinken. Tegen zijn goesting. Onder druk van de reclame. En omdat het gezonder was — nu ja. Het duurde een tijd eer de acquired taste volledig acquired was. Maar tegenwoordig drinkt Mr T zelfs zijn Bacardi met Cola Light.

    Maar wat doen ze nu? Ze profileren de submerken steeds sterker. Zero is duidelijker dan ooit voor mannen (“de sterkste”) en Light is voor vrouwen (“de liefste”). Nu kan Mr T met gemak een paar vrouwen opnoemen die absoluut niet thuishoren in de categorie ‘de liefste’. En hij kent ook een paar mannen die pas ‘de sterkste’ zijn tegenover een erwt met anorexia. Wat moeten die dan kopen? De Zero of de Light? De Macho of de Sissy? Of moeten die aan het mengen slaan?

    Bovenal: ondergetekende lightdrinker zélf onder de noemer ‘de liefste’ plaatsen, gaat ettelijke bruggen te ver. Mr T mag niet lief genoemd worden. Laat staan de liefste. Lief is braaf. En braaf is sullig.

    Mr T heeft het dus geprobeerd. Zijn Bacardi met Zero te drinken. Met Cola Macho. Maar: niet lekkerder. Dus no way dat we weer overstag gaan. Trouwens, eens we dié taste weer volledig acquired hebben, zullen ze wel weer een nieuwe campagne opstarten. Dat Cola Macho vanaf dan enkel nog voor lesbiennes is, en Cola Sissy voor bejaarde bikers. Of zo.

    Nee nee. Mr T is er niet van gediend. Elke keer als hij Cola Light bij zijn Bacardi kapt, gaat in zijn kop een alarm af. ‘Ge zijt de liiiiieeeeefste!’, galmt het dan in de holle ruimte. Maar Mr T zal volharden. Altijd zal hij Cola Sissy blijven drinken. Koppig. Onverzettelijk. Zo Macho zijn we wel.

    MOEDER NATUUR













    - Oh, wat een raar beestje.
    - Waar, moeder?
    - Daar.
    - Waar?
    - Dáár. Waar ik naar wijs.
    - Moeder, ge wijst naar de hele hof.
    - Dáár. Dat groene beestje.
    - De hele hof ziet groen, ma.
    - Maar allez! Op dat takske.
    - Ook veel takskes in de hof, ma.
    - Dáár! Onder dat ander takske.
    - Dat helpt, ja.
    - Nu zit ’t op een bladje.
    - Opnieuw: veel bladjes, ma.
    - Dat groén bladje.
    - Ma!
    - Oh, nu vliegt ’t weg.
    - Goddank.

    T-KEN 26


    T-ken 26
    Zaterdag 11 september 2010, 18.23 uur
    Knipmes van Antwerp-Tax

    Volksfeest in het rusthuis van tante T. Eén van de meer enthousiaste ouderlingen ging rond met een doos. Tombola. Mr T trok lotjes 8 en 12. Nummer 8 bleek een bal. Van IJsboerke. Nummer 12... ook. Van tante, die pardoes tien lotjes had gekocht, kreeg Mr T nog een marginale sweater (lot 224), een gesponsord kinderboek (211) en een bic van het rusthuis (33). Maar ook: een knipmes (35)! Vanaf heden is Mr T dus gewapend. Op Gamma-achtige wijze, maar toch: gewapend. Dus: lief zijn voor Mr T. Of anders: (met hoge stem) knip!

    MR T DOET RESPONSABEL

    MR T STAAT PERPLEX