Pages

SCALPEER ZE!


Mr T is van den hond gesjareld. Hij is aan de zomerherhalingen van ‘Deadwood’ begonnen, in het laat op Canvas. Naïef denkend dat ze alle reeksen zouden heruitzenden, zoals twee zomers geleden ‘Desperate Housewives’ — erg geslaagd manoeuvre, vond Mr T dat. Maar nee. Straks stoppen ze er al mee, na één seizoen. Nondezjaar. En ‘Deadwood’ is nog zo tof. Lucky Luke voor gevorderden. Alleen zitten de hoofdpersonages niet op paarden die Jolly Jumper heten, maar op hoeren die Trixie heten. En wij willen hier meer Trixie, meer Bullock, en meer Swearengen. En anders: pek en veren voor de tenderfoots van Canvas. Scalpeer ze! Hiiihaa.

MR WERKT TE VEEL

MR T WORDT GETROOST

T-KEN 13


T-ken 13
Maandag 21 juni 2010, 10.04 uur
Tax-on-web

Door omstandigheden moest Mr T nog nooit zijn eigen belastingen invullen. Tot dit jaar. Hij verwachtte doffe ellende. Maar kijk, vele dingen stonden online al ingevuld. Met dank aan Big Brother. Makkelijk zat. Mr T keek er voldaan naar. En plots zag hij het. Heel duidelijk. Gecodeerd in getallekes, maar zwart op wit: het leven dat hij leidt. En de ongelooflijke eenvoud ervan. Nu er nog ongelooflijk tevreden mee zijn.

T-KEN 12


T-ken 12
Zondag 20 juni 2010, 12.06 uur
Pompstation Heist-op-den-Berg

Vriendenbezoek in Ronse, pistolets in de Kempen en een omweg via Lummen. Zo heeft Mr T binnen de 21 uur zes provinciën — bijna zeven — en één hoofdstedelijk gewest vereerd met zijn aanwezigheid. Overal blijde intredes uiteraard, kindjes met vlagjes naast de weg, fanfares die de T-mobiel in elk dorp verwelkomden... Nee, niet écht. Maar het gedacht is alles... Onderweg moeten tanken. Bij deze Texaco... Nee, ook niet echt. Maar er staat nergens een T in Lukoil.

T-KEN 11


T-ken 11
Zaterdag 19 juni 2010, 12.32 uur
Café Komeet

Wat een on-za-lig idee van Mr T. Om te gaan shoppen tijdens De Langste Dag. Da’s een stadsbraderie. Met De Langste Files. Grmbl. Bijna vertrappeld ter hoogte van de Matinique. Omdat drie vuurspuwers de massa ophielden. Ook nog bijna aangerand door een duif. Zó naast Mr T’s kruis scheren, zeg. Uiteindelijk twee hemden en een jaske buitgemaakt. En toen moesten we nog heelhuids aan de andere kant van de stad geraken. Door een jungle van mensen. Zonder kapmes. Voor de zekerheid proviand ingeslagen bij Leonidas. Als u dit leest, heeft Mr T de Grote Oversteek overleefd. De gezellige lunch waarmee alles begon, is al lang vergeten.

DE KERK VAN MR T

(Ik hoop dat u geen aanleiding verwacht, 
want die is er niet.) 

Mr T is tot zijn 13de naar de kerk gegaan. Sindsdien de zwik overboord gegooid, wegens ongeloofwaardig. Maar: Mr T is niet zomaar een heiden. Want het basisidee vindt hij dik oké: een halfuurke per week met het hele dorp samenstromen om verplicht op uw gat te zitten. Sereen. In een oase van rust.

En eigenlijk... wil Mr T dat opnieuw. Doet ge mee? Mr T richt zijn eigen Kerk op. Gewoon, één keer per week een halfuurke. Het mag in mijne living, maar liever niet, liever ergens plechtigers. En dan leest één iemand — géén pastoor, imam of Annemie Struyf — voor uit de Bijbel, of de Koran, of de Thora, of de Pali-canon, of, waarom niet, een roman, of het wetboek, of de gazet. Als het maar over de basisbeginselen des levens gaat — elkaar gene zeer doen en zo. Zonder dat het te klef wordt. Handig ook, me dunkt, voor al die ouders die hun kinderen dat nu allemaal zelf moeten bijbrengen terwijl vroeger meneer pastoor dat er wel inramde.

Jaja, de Kerk van Mr T... Voor alle agnosten. Met een ‘best of’ van andere geloven... T-ologie... En al wie ons niet volgt, zal branden in de hel. Zal verteerd worden in het T-licht des aanschijns. Ah ja, ge zijt een godsdienst of niet...

Jaja, uw nieuwe Messias ziet het helemaal zitten. En als u erop staat, wil Hij zich wel laten afbeelden met gespreide armen op een grote T, met stigmata of zo. Kwestie van souvenirkes te hebben om thuis effe bij stil te staan. En bij wijlen devoot te kussen. Mr T zal u nog een tekstje aanleren dat ge erbij kunt prevelen. Minstens één keer per week, op de Dag des Heeren. Dat is zaterdag. Want dat is de enige dag dat uw Messias zeker niet moet gaan werken.

En hou 7 juli al vrij, de Geboortedag van uw Messias. Want dan trekken we allemaal op bedevaart. Naar de Kempen. Uw Heiland mag niet vergeten een autobus te regelen tegen dan. En sandwiches. En frisdranken. En teksten. En voorzieningen voor de invaliden. En...

NondeT, wat een gedoe. Alsof uw Redder al niet genoeg aan zijne kop heeft. Pfff... Laat maar al zitten. Vergeet de godsdienst. En vergeet die oase van rust, waarmee alles begon. Mr T zal wel efkes op zijn wc gaan zitten. Daar is de sfeer ook sereen — meestal toch. En daar liggen Geschriften genoeg, zoals de Humo en dat boekske van de Zelfmoordkonijnen. Zullen we ook wel iets stichtelijks in vinden, zeker? En vergeet die souvenirkes en afbeeldingen. Alsof het een schoon gezicht zou zijn, Mr T in een lendendoek. Nee nee, we blijven wel op het toilet. En vereren daar iets anders. De Grote Drol of zo. ‘Hij ging van ons heen voor ons welzijn.’ En als Hij durft te verrijzen, dan spoelen we gewoon nóg eens door. Want amen is amen, wat is dat nu.

Enfin, u bent weer goddeloos en vrij. Geniet ervan.

LAMME MAMMIE


Als er nu één lied is dat wordt geassocieerd met de — voor de rest weinig memorabele — jeugd van Mr T, is het ‘Karma Chameleon’. Al was het maar omdat Mr T het destijds o-ve-ral zong. En omdat hij het nummer nu nog altijd meezingt zoals vroeger, niet gehinderd door de intussen opgedane kennis van de Engelse taal. “Kamme kamme kamme kamme kamme kamiiiiliiijoon, joe kom en goo, joe kom en goo-oo-oo, lamme mammie zie zoekomme toelaajk maaj drie, rek door en drie, rek door en driii-iii-iiie...” Mr T moest er weer aan denken toen Boy George het vorige week op tv zong. En een klein Antony And The Johnsons-sfeerke verspreidde. Toch gecharmeerd. Door de dikke, ouwe viezerik.

DE MENSEN


Inhoud is overschat. Het is niet wát ge zegt, het is hoé ge het zegt. Als de mensen u ne sjieken tiep vinden, ne grappige, of ‘ene die het nogal durft zeggen’, dan stemmen ze op u. Of ge nu voor of tegen een migratiestop zijt, voor of tegen een vermogensbelasting, voor of tegen het einde van het land. Da’s allemaal bijzaak. Allemaal te saai. Alle debatten ten spijt. Waarom stemden de mensen in 2003 anders massaal op Stevaert, om zich in 2007 massaal tot Leterme te keren, en nu massaal tot De Wever? Van links naar rechts, van boven tot onder, en nog iets zots ertussen. Maak Mr T niet wijs dat dat allemaal inhoudelijke bekeringen zijn. Nee nee. De beste verkoper wint. Het is zoals bij ‘Mijn Restaurant!’: het gaat helemaal niet om hoe lekker ge kunt koken, want al die televoters hebben uwe cuisson nog nooit geproefd, waren zelfs nog nooit geïnteresséérd in uwe cuisson. Face it: de cuisson is overroepen. Als ge de mensen maar ráákt. In hun buikgevoel. En de huidige winnaar in de politiek heeft veel buik om gevoel in te hebben.

Enfin. Excuus. Kleine oprisping. Van politiek dan nog. Godbetert. Het zal niet meer gebeuren. We zijn gewoon nog iets te wakker vannacht. Wegens te veel chocomousse op het werk. En wegens de bacardi nadien. Mr T wou alleen maar zeggen: inhoud is overschat. Wat niet altijd een nadeel hoeft te zijn. Bijvoorbeeld als ge deze blog leest.

T-KEN 10


T-ken 10
Maandag 7 juni 2010, 01.02 uur
Petattenzak

Hebt ge gewerkt tot voorbij middernacht. Begint ge thuis al aan de dag van morgen. Boring things first. Dus kijkt ge naar Het Groot Debat in uitgesteld relais én schilt ge tegelijk uw petatten op de salontafel. De betere geneugten des nachts, quoi. Bleek Mr T’s botte petattenmeske scherper dan het debat op tv. Wat op zich geen slechte zaak hoeft te zijn. Voor de puree van Mr T. En voor die waarin het land zit.

MR T HOORT JOBANALYSE

T-KEN 9


T-ken 9
Woensdag 26 mei 2010, 16.26 uur
Lift

Dit is de bezem van de kuisvrouw. Niet Mr T’s kuisvrouw. De gemeenschappelijke. Ze is een beetje zonderling. En aangeslagen. Want de buren hadden een spoor van ketchup achtergelaten, van hun appartement, door de lift, tot op straat. En de kuisvrouw had de dag voordien pas geboend. “Hier heb ik nu zeer van, zie, meneer”, klonk het met ingehouden colère en tristesse. Mr T zei dat hij het begreep. En: “Merci om alles weer op te ruimen.” Ze keek alsof ze nog nooit van merci gehoord had. Mr T liep daarop snel naar buiten. Want voor ge het weet, komen er kussen van.

MR T IS GEEN FAN

EEK!

De wetenschap heeft ontdekt dat otters (ja, ótters) kunnen ruiken onder water. Ze dachten dat het niet kon, maar het kan dus wel. (De schok!) Ook een bepaalde soort mol blijkt dit te kunnen. Met name een mol met een neus in de vorm van een ster. En die heet... de sterneusmol. (Daar is kei hard over nagedacht.) Enfin, Mr T kwam het tegen tijdens zijn werk. En dacht: dat zwieren we op de blog. Bij gratie van de foto. Kwestie van het ‘eek!’-gevoel te delen.