dixit HET WANDELGEZELSCHAP

“Awel ja… Schaap… Lam… Hè?” 

Er was mooi weer. En er was een goed idee. Een wandeling in dat mooie weer. Een echte, uit een boekske. De Sint-Ermelindiswandeling. 8 km. Werd 9 km dankzij een omleiding.
Speerpunt was de kapel van, jawel, Sint-Ermelindis. Een vrouw uit de 7de eeuw die in eenzaamheid een streng en heilig leven leidde in Bevekom. Uit het boekske: ‘Toen zij er door 2 broers achtervolgd werd, vluchtte ze naar Meldert. De legende vertelt dat zij zich verschuilde midden een kudde schapen. De stok die zij tussen de schapen op de grond plantte, ontlook onmiddellijk tot een dichtbebladerde boom waaronder ze zich kon verbergen voor haar achtervolgers…’ Nou nou.
Verder uit het boekske: ‘Zij is de patrones tegen lamheid.’ Huh? Mr T zag het verband niet. Maar zijn gezelschap dus wel...

Tweet

BORLÉE

Het was een rare ochtend, een tijdje terug. Wakker worden, iPhone pakken en twee sms’en ontdekken. De ene: ‘Frans deze nacht overleden.’ De andere: ‘Vannacht is ons vader stilletjes ingeslapen.’ Het ene staat los van het andere.
Eerst de ingeslapen vader. Die heeft een dochter die Mr T een vriendin mag noemen. Mr T herinnert hem van vroeger. Denk aan Randy Newman. De man leek altijd te lachen. Iets wat hij wellicht veel minder deed dan iedereen dacht, maar kom. Warme man. Dochter ook. Droevige affaire. Dat hij al 82 was, zeg. Tijd is een Borlée — dat rent maar en dat rent maar.
Frans dan. Hij was de helft van een eenzaam bejaard koppel. En de buurman van Mr T’s collega — oldskool, met korte, dagelijkse bezoekjes vol koetjes en kalfjes. De collega ging waken bij het ziekbed, zodat Frans’ vrouw wat kon rusten. De collega was erbij, de nacht van de laatste adem. En de collega troostte de weduwe. Respect. Wie dezer dagen iets fout zegt over allochtonen, krijgt een kopstoot van het Gigantisch Voorhoofd.
Die voormiddag moest Mr T vertrekken naar Moeder T. Zij verjaarde. 76 jaar. Boeket bloemen, knuffel. De zon scheen. Een eerste terras. Genoten. En geklonken met de rum-cola tegen de koffie verkeerd. Die Borlée te snel af.

Tweet

TERUG

Psst. Mr T is terug. Na vier jaar. Al valt nog af te wachten in welke mate. Soms bekruipt hem de zin om nog eens iets te krabbelen. En dan mist hij een alibi. Vandaar de reanimatie van dit webschriftje. Maar hou het stil. De collega’s hoeven het niet te weten. Mr T is intussen chef en wordt dus geacht zijn manieren te houden. Dit plekje is geheim. Hopelijk. Niemand verwacht op deze paasdag écht een verrijzenis, toch? 

Tweet