TOTAALSPEKTAKEL

Artistieke duizendpoterij! Enorm van genoten (ondanks de onophoudelijk kirrende trutjes achter ons). De songs zijn poëtisch – ‘haar stilte staat te luid…’ – en karaktervol – ‘het heelal is mogelijk een vierdimensionale schaduw van een vijfdimensionaal geheel’ kan tellen als refrein. Ze worden afgewisseld door kunstjes met een grote k. Zo wordt er een heuse betonmolen de scène opgerold (de trutjes: “o nee, nen betonmolen” – “ne watte?” – “nen betonmolen” – “o néé”) waarin de kleinste Snaar, Geert Vermeulen, zowaar volledig inkruipt (de trutjes: “o nee, dieje gaat daarin kruipen”), waarna de molen in gang wordt gezet (de trutjes: “o nee, ze gaan die in gang zetten” – “en die weet da ni” – “o nee, doe da ni” – “nee, doe da ni” – “alléé, die doén da”). Dezelfde kleine Snaar is nog verantwoordelijk voor onder meer paaldanserij en regelrecht vliegwerk aan een buizenconstructie. Intussen bewijzen Jan en Kris De Smet samen met Walter Poppeliers – ja, die zijn niet met drie maar met vier – dat ook zij een heel arsenaal aan muziekinstrumenten aankunnen. Tot een constructie met zes gitaren als pauwveren op de rug gebonden toe (foto).

Mr T was niet helemaal in vorm, wegens een beschamend lange namiddagdut en slechts op de valreep tijdig de voorstelling gehaald. Maar hoe verder de show vorderde, hoe meer hij toch opgezogen werd door wat er op het toneel gebeurde. Mr T kende De Nieuwe Snaar louter vanop tv, maar pas in het theater besef je wat die gasten echt kunnen. (Het sloeg zelfs de trutjes met verstomming, wat wij enkel maar toejuichten).

(‘Helden’ – De Nieuwe Snaar – 17/2 – CC De Mol, Lier)

Volgende keer: De Schedelgeboorten (24/2)

www.denieuwesnaar.be

Tweet