DE COLEIRE-CLITORIS

Zou er bij mannen zoiets bestaan als een coleire-clitoris? Een watte? Een coleire-clitoris. Ik vraag het omdat Mr T enkele weken geleden instant begon te koken omwille van één stoeme opmerking van een kameraad. Wat die bemerking juist was, is zo futiel dat ze niet meer van belang is, maar feit is dat Mr T vanbinnen véél pissiger reageerde dan de hoeveelheid pissigheid waarop hij toen recht had. Alsof de foute geheime knopkes werden ingedrukt. Alsof iets donkers werd gestimuleerd. Vandaar: de coleire-clitoris.
Ik moest er opnieuw aan denken omdat Mr T een tweede keer zijn temper heeft verloren op het werk. Oké, het zat allemaal wat tegen. En alles wat Mr T probeerde, draaide vierkant uit. En dat lag ook nog eens vaak aan anderen. Maar toch, een béétje inwendige controle moet er zijn.
Mr T steekt het dan op “te weinig gegeten” of “slecht geslapen”. Maar eigenlijk wéét hij het gewoon niet... Mr T kent niet zoveel van geheime knopkes zoals clitorissen. Hij heeft zich er ook nog nooit echt in verdiept, moet ik zeggen. Voor Mr T zijn geheime knopkes hetzelfde als brandnetels, spinnen en Paul Codde: eens je weet dat ze bestaan, raak je ze best nooit meer aan.
In elk geval, als u ooit Waldo – zo noem ik m’n coleire-clitoris – vindt: do not push the button.

Tweet