SPINAZIEPUREE

Een jaar zonder concert van fanfareorkest Brass-aux-Saxes is voor Mr T als een toef puree zonder spinazie. Dat ze kei goed zijn, weet hij al járen. Maar bij solistenconcerten als deze – dit jaar louter met eigen muzikanten – is het altijd afwachten of een complete leek als Mr T wel aan zijn trekken komt: de meest technische stukken zijn dikwijls degene die je het minst doén. Awel, dat viel goed mee. Eigenlijk was maar één stuk voor de pauze een doorbijterke (‘Concerto for Cornet’ van Philip Sparke). Na ‘Born on the Fourth of July’ (John Williams) en ‘A Foxtrot Between Friends’ (Gordon Langford) zat Mr T instemmend te knikken.

Na de pauze zette het orkest een Oekraïens werk in (‘Melody’ van Myroslav Skoryk) en van die Slavische melancholie, daar lust Mr T wel pap van. De sax sopraan die ‘La Pluie d’Or’ (Paul Bouillon) voor haar rekening nam, zorgde voor zo'n moment waarop je dacht: ‘Dat ga ik nóóit kunnen...’

De trombonesectie begon erg sjiek aan ‘I Ride on a Motorbike’ (Gilbert Tinner), met motorhelmen op en het geluid van motors treffend nabootsend op de trombones, maar het stuk zelf kon Mr T niet echt boeien tot het einde. Wat wel indruk bleef maken, was het ‘Tuba Concerto’ (Philip Sparke), waarbij Mr T’s meegesleepte hoofd elke minuut een centimeter lager zakte op de diepe bastonen.

Mooi einde! Een stop motion picture, zoals dat heet, met foto’s van de orkestleden begeleidde synchroon ‘The Incredibles’ uit de gelijknamige animatieprent. Sjiek!

(P.S. De avond kreeg een dikke officiële rand, want de ambassadeur van Oekraïne was uitgenodigd, met opverend gevolg, om vijftien jaar betrekkingen te vieren. Een aparte rol was er weggelegd voor de burgemeester van Tessenderlo, die het in zijn speech op sympathieke wijze had over ‘Braks-o-saks’ en Oekraïne situeerde in ‘het Verre Oosten’. Geef die man een tv-program!)

(Solistenconcert Brass-aux-Saxes – 2/6 – CC Het Loo, Tessenderlo)

Volgende keer : Va Fan Fhare (9/6)

Tweet