Soms loopt er iets mis. Houdt uw brein u voor het lapke. Effe verstrooid. En ge hebt het zitten. Vliegensvlug kan het gaan. Misschien beseft ge het nog, vlak voor het gebeurt, ‘dit is mis’, maar dan is het te laat. Zoals vorige week.
Ge zit op het toilet. Ge tuurt voor u uit. Grote boodschap. Maar ook verkoude neus. Snottebel. Dus pakt ge papier. Dubbel papier. Snottebel afgeveegd. Papier dubbel geplooid. En nog gebruikt. Onderaan. En klaar. Niets mis mee. Recyclage. Misschien niet appetijtelijk om te lezen. Maar verder niks mis mee. Gaat in één moeite mee door. Eerst boven, dan onder. Voilà.
Ge tuurt verder voor u uit. Komt er een nieuwe snottebel. En het hele procedé herhaalt zich. Ge pakt weer papier. Dubbel papier. En… dan gaat het mis. En ge wéét het. Maar te laat. Het loopt fout. Met de volgorde. Nochtans niet moeilijk: éérst boven, dán pas onder. Nondezjaar.
2 reacties:
Ik dacht dat ge net sjoko had gegeten. Maar moet zeggen, een moustache staat u
huhu... en ik die dacht: 'is het tekstje niet te vies?'... nee dus... er is altijd iémand die erover gaat.
Een reactie posten