Pages

NAAR EEN TRIOOTJE

Ha, u dacht van Mr T’s saaie theaterstukken af te zijn hè. Mis! ’t Is niet omdat Mr T te tam is om ze metéén op de blog te zwieren, dat u ze niet in uitgesteld relais krijgt. Voilà, drie ineens, zie. Inhaalmanoeuvre. Kijk maar uit voor de indigestie.

- AMBRAS IN ’T KOT

In Blijf/Weg’ van Stan heeft een koppel (Tine Embrechts en Frank Vercruyssen) ambras. Het begint met voorzichtig, onderhuids gekibbel, maar al snel ontaardt het. Gevolg: een uur en een kwart zit ge te kijken op andermans ruzie. Soms leuk, soms gênant. Zoals een buurman die niks met de zaak te maken wil hebben, maar wel met het glas op de muur meeluistert. Het betere voyeurisme, kortom. Jerry Springer, eat your heart out.

- PINTJES UIT DE HEMEL

Niks zo ontspannend voor het bolleke stress dat Mr T vorige woensdag was, dan pintjes die uit de hemel komen vallen. Het was de rode draad in ‘Sous Pression’ van het duo Les Witloof. Non-verbaal circustheater met ballonnen, met touwen, met simpele dozen. Back to basics. Al wordt er ook akrobatisch gedaan bovenop een kaartenhuis. Nu, Mr T heeft nooit iets van clowns moeten hebben. Als klein kind had hij altijd schrik van ze, als groot kind ook. Maar als ze zich gedeisd houden en een triest smoeleke opzetten, dan wil het nog wel eens lukken. Zoals hier. De rode neus die we achteraf kregen – en die ge moest opzetten om een gratis pintje te krijgen – zorgt nu voor humor in de T-mobiel.

- DEATH BY TUTU

En dan: la pièce de resistance. Mr T heeft zich zowaar eens gewaagd aan ballet. Een première dan nog wel: ‘Het Zwanenmeer’ van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Indrukwekkend. Maar: veel te klassiek voor de barbaar die Mr T is. Met al dat gehuppel. Al was het wel bijzonder knap gehuppel, Mr T zal nooit van zijn leven zo knap kunnen huppelen. Het verhaal? Rothbart (de slechteriken zijn toch altijd de tofste, niet?) is ne gek met betoverde zwanen in zijn water, en prins Siegfried is gek van verliefdheid en wil Odetteke de zwaan bevrijden. Enfin, lang verhaal kort: de zwanen storten zich op het eind allemaal op Rothbart. Death by tutu. Waarna de zaal opveerde, langdurig applaudisseerde en zich op de receptie stortte.



1 reacties:

Anoniem zei

Een diarree aan cultuur. Niet voor niets dat ze hier gisteren de beerputten van de Singel moesten komen leegmaken.
Al dachten we eerst aan een nieuw kunstwerk van Jan Fabre

Een reactie posten