Pages

'24' WERKT OP MIJN ZENUWEN

Vijf jaar te laat heeft Mr T zich gestort op ‘24’, het eerste seizoen, op dvd. Mr T heeft goede ervaringen met tv-series op dvd: ‘Lost’ was fun en ‘Band of Brothers’ blijft onovertroffen.

Zoals verwacht blijkt ‘24’ (over de langste dag uit het leven van iemand die zijn familie én een presidentskandidaat moet beschermen tegen terroristen) best spannend, beetje verslavend, wel erg onrustig. Maar wat een langdradige soep! Mensen worden ontvoerd, gered, weer ontvoerd, weer gered, wéér ontvoerd en wéér gered. En dat alles doorspekt met clichés als schietgrage slechteriken, macho turbotaal uit B-films, moreel gezwets en intriges tussen ongeveer alle personages, en goedkope plotwendingen om de boel te rekken (dat geheugenverlies, komaan!). Misschien als je alle afleveringen spreidt over ettelijke weken, zoals op tv, dat het dan wat subtieler lijkt of zo… Geen slechte ontknoping evenwel. In elk geval: ‘24’ (eigenlijk ‘17’: zoveel uren duurt het zonder de reclame) werkte op m’n zenuwen – maar dat was meestal dan weer de bedoeling.

(En ondertussen heb ik ‘House, M.D.’ van vorige woensdag nog steeds niet gezien op video. Schande.)

4 reacties:

Anoniem zei

in het tweede seizoen zijn het vooral de perikelen van de rondborstige dochter die op de zenuwen werken.

Mr T zei

oei, en dat kipke stoorde me nu al enorm... nee, aan tweede, derde of meer seizoenen gaan we niet meer beginnen, denk ik...

Anoniem zei

Tante Annie toch. Wie heeft er nu iets tegen rondborstige deernes? Alleen hun aanwezigheid al compenseren ruimschoots het gebrek aan acteertalent, langdradige verhaallijnen, goedkope plotwendingen, karakterloze personages, voorspelbare actiescenes...
Dus leve de rondborstigheid

Don

Anoniem zei

neem ze allemaal mee naar uw hol don!

Een reactie posten