Drie Nederlandse actrices met een moslimachtergrond vertolken twaalf monologen. Twaalf waar gebeurde verhalen van moslima’s uit oost en west. Ge wilt het niet meemaken, wat er met die vrouwen soms gebeurde. Van uithuwelijkingen over incest tot besnijdingen. Dramatische verhalen moeten verlicht worden met humor, dus kregen we vagina-woorden als koet (dat Arabisch accent ook altijd), zebra (nauwkeurig geschoren) of gewoon gamba. Erg geslaagd was de lollige voorstelling van het maagdenvlies met tutterfrut. Voor de rest was het allemaal erg intiem, wellicht taboedoorbrekend, soms didactisch. En naar het einde toe iets te veel van hetzelfde – bij de tiende monoloog dacht ik ‘allee, hier gaan we weer’.
Slecht kan je dit alles nooit noemen, maar overtuigd heeft het me toch niet. (Misschien staat zo’n ‘koet’ toch iets te ver van mijn bed.)
('De Gesluierde Monologen' – Bos Theaterproducties – Tekst en regie: Adelheid Roosen – Met: Oya Capelle, Nazmiye Oral, Meral Polat – 6/12 – Stadsschouwburg, Leuven)
Volgende keer: Les ballets C. de la B. (20/12)
1 reacties:
Gij gaat wat te veel naar toneel volgens mij. TV kapot?
Een reactie posten