IK RED ME WEL
Na een hele krantenpagina over Claus en een dubbelpagina over televisiesterren rijden we in het donker naar huis. Moe. En voor een keer niet meer in de stemming voor de kolder op BruStu. Dus gaat het handschoenenkastje open en wordt één van drie gekopieerde cd’s van Kommil Foo opgediept.
Het gaat over opa. Opa is stervende en zingt een lied. Opa heeft “z’n leven lang geloofd dat hij in niks geloven kon”. De rest van de biddende familie zit nu met de poepers dat opa naar de hel zal gaan. En opa, die knijpt ’m stiekem een beetje mee...:
“En als er dan een God bestaat,
een God die wikt en weegt,
die mij na kort beraad
zomaar van de tafel veegt,
ja, dan...
Bwah…
Ik red me wel…
Ik klop niet aan de hemelpoort.
(Ik red me wel.)
Ik neem de ingang achterom.
(Ik red me wel.)
Ik heb mij nooit aan iets gestoord.
(Ik red me wel.)
Dus Sint-Pieter koop ik om.
(Ik red me wel.)
Aan Jezus’ tafel schuif ik aan.
(Ik red me wel.)
Vermomd als Pater Damiaan.
(Ik red me wel.)
Ik heb m’n baard al laten staan.
(Ik red me wel.)
Ik trek m’n leprapakje aan.
(Ik red me wel.)”
BRANDGEVAAR
- Dat vuur, kan dat geen kwaad?
- Welk vuur, moeder?
- Dat op uwen tv.
- Euh, ge weet toch dat dit geen echt vuur is, hè moeder… Maar wel een haardvuur op dvd…?
- Zeg, jong, zó erg is ’t nu ook weer niet gesteld met mij, hè.
- Ik verschiet van niks meer.
- Nee nee, ik vroeg me gewoon af of het kwaad kan dat dat vuur urenlang blijft afspelen.
- Dat kan geen kwaad… Schrik dat m’n tv-meubel straks in vlammen opgaat, moeder? Hahaha.
- Och, jong.
TWEDDE BRIEFKE ON JEHAAN SEBAASTJEN BAACH
Mattheüspassie
Dag Jehaan,
’t Is hie Meniejer T, hè. Juust gelaak veurig joar stuurekik ei een open briefke. (Hoe muttekik anders klappe mè ne mens diejen al joaren doewet is?) Veurig joar wassekik nor ei Jehánnespassie goan zien, wette nog? Schoeën vonnekik da toen. Effenaf. Dees joar hemmekik ei Mattheüspassie is geprobeerd. Joa, kmut zegge: ók schoeën. Die van ’t orkest La Passione, ’t koeër Helicon én ’t kinderkoeër van SAMWD hemme da wer sjiek gedoan.
Geuj solisten trouwens. Veural dieje Jezus en dieje verteller vonnekik kei goe – al zat dieje verteller d’r iejene kiejer wel flagrant neffe. ’k Zou die mense hie efkes eervol wille vermelde, mor ik zen ’t programmaboekske vergete oep café achteraf, en ok oep tinternet vinnek ni direct hun noame. Dieje Jezus was ne Canadees, mo ja, d’r zen veul Canadezen hè.
Zeg Jehaan, as kik toch éfkes een bikke kritiek mag geve: d’r zoate wel wer een poar soaj stukken in, hè joeng. Allee, schoeën gedoan en zoeë hè. Mo langdroadig, joeng. Veural de stukke van die lange blonde soliste mè een split tot on heur gat: joeng, joeng, da was efkes knikkebolle. As de boventitels mor twieje laanen lang zen en toch dun ze doar miejer dan vaaf menuten over, dan vinnekik da toch een bikke derbaa gesleurd zenne. Mor och, dan kwam er wer ne koroal veurbaa en woarde wer hiejelemoal mee.
En weette wat dakik ok nog roar von? In ’t begin loazen ze den tekst al hiejelemoal veu. Allee, da doede nei toch ni: de plot verklappe veur dat tspel nog mo begonne is. En dan achteraf, toen iederiejen al lang deurhad dat de Jezus doewet en begroaven was, toen loazen ze nóg is de passaasj van de begroaving veu. Nieje, da vonnekik nei een bikke overboeëdig.
Allee, Jehaan, oepnieft dikke mersiekes veur den toffen avond. Nog ne zoalige Poase. En wie wet: tot volgend joar, hè. (Hedde gaa zoe nog veul van die passies geschreve?)
Hoeëgachtend,
Meniejer T
(Op 21/3 – in de Jezuïetenkerk, Lier.)
Volgende keer: Deurdedeurdeur (25/4)
COMME IL FAUT
Kommil Foo In Concert
Wawast? Raf en Mich Walschaerts treden op met extra blazers, contrabas, toetsen en accordeon.
Oewast? Net op tijd kaarten gekocht, de plaatsen waren dan ook navenant: laatste rij helemaal bovenaan, derde balkon. Leep verhuisden we vlak voor het begin naar helemaal opzij, om over de balustrade te kunnen leunen. (Preventief de horloge afgedaan, want als je iets te enthousiast applaudisseert, durft die al wel eens losschieten en pardoes in een paarse permanent op het parterre vallen.) Plots veel beter zicht dus, vlakbij de boxen, dat wel, en lang niet zo comfortabel als helemaal beneden, maar kom, als het concert goed is, klaag je daar niet over.
En het wás goed. Of wat had je gedacht. Een stoet van liedjes die voor Mr T al een tijdje klassiekers zijn. Vocaal krachtig, tekstueel sterk, muzikaal af. Er werd danig gelachen met songs die Mr T al honderd keer had gehoord op zijn cd in de auto. Weinig verrassend concert dus, maar misschien moet dat ook niet als iets sowieso al ijzersterk is.
Helaas slechts één bisnummer, maar dat was wel ‘Madrid’. Geëindigd in schoonheid, noemen ze dat dan.
(Op 18/3 – in Stadsschouwburg, Leuven.)
Volgende keer: Mattheüspassie (21/3)
SMEREN MET SILVIO
- Gij zijt zo gezond en actief tegenwoordig.
- Merci.
- Alsof gij veel aan de Berlusconi zit.
- Pardon?
- Aan de Berlusconi. Ge weet wel, die boter van de reclame met actieve bejaarden...
PATER
Pater Luc Versteylen zegt dat jongeren het woord klaarkomen een “te snel” woord vinden. Dat vond Mr T nog best grappig van de pater. Paters alternatief is bekend: juichen. Nu heeft Mr T juichen sneller uitgesproken dan klaarkomen, maar daar zal het wel niet over gaan.
Verder stelt de pater voor om prostituee te vervangen door lady kantwerk en betoger door fluitzak. Wat is er in hemelsnaam mis met betoger? Een man die betoogt, is een betoger, duidelijker kan niet. Of moeten we betogen ook vervangen door fluiten? “Zesduizend arbeiders fluiten in Brussel.” Wat Mr T dan hoort, is: “Zesduizend arbeidersfluiten in Brussel.”
Maar misschien is dat suggestieve net wat de pater wil? Want de pater wil ook teelballen vervangen door speelballetjes. En schaambeharing door tuintje. Waarin je dan naar hartenlust kan – jawel – grasduinen. Met je stengel…
Nee, een verbetering vindt Mr T dit allemaal niet. Krampachtige pogingen om het leven naar uw hand te zetten door gewoon de labels te vervangen, vindt Mr T gewoon dom. Want ook al zeg je vanaf nu lief eekhoorntje tegen een aanstormende bizon, of ook al zeg je vanaf nu stoere adonis tegen Paul Codde, dat verandert niks aan het feit dat je het in beide gevallen best zo vlug mogelijk op een lopen zet. Ook de pater.
ALS EEN SLECHTE DATE
Osama The Hero
Wawast? Gary houdt op school een spreekbeurt over zijn held, Osama. Kort nadien ontploffen vuilnisbakken en branden garages uit. In haar paranoïde zoektocht naar een zondebok komt de buurt meteen bij Gary uit.
Oewast? Knappe acteerprestaties. En daarmee is voor Mr T alles gezegd. Zelden zo nauwgezet het plafond bestudeerd. Naar het schijnt ging het nog over een pedofiel en een gehandicapte echtgenote, maar dat heeft Mr T allemaal niet meer begrepen. Hij kon niet meer volgen, omdat hij niet meer wóu volgen. Een beetje zoals in de mis vroeger. Zo langdradig. Vooral het tweede deel, met al die monologen.
Het werd aangekondigd als “een roetsjbaan naar het diepste van je ingewanden: genadeloos, urgent en vol zwarte humor”. Het zal wel aan Mr T liggen, maar hij hield er vooral het gevoel van een slechte date aan over.
(Op 4/3 – in Wagehuys, Leuven.)
Volgende keer: Kommil Foo In Concert (18/3)