VÉÉL TE OUD DAARVOOR (2)

Wanneer je als bijna 34-jarige los geht op een Afrekeningsfuif van Studio Brussel, geef je dan blijk van een vroege midlifecrisis (‘zie mij, ik ben nog wél jong’) of juist van pure volwassenheid (‘zie mij, ik trek me niks meer aan van wat anderen denken’)? In elk geval: Mr T stond zaterdag te shaken tussen het jonge grut.

We blendden goed in. Denk ik. Nee, niemand keek. Denk ik. En één voordeel heb je wel: als bijna 34-jarige verdien je inmiddels genoeg geld om je vooraf remmeloos in de cocktails te zwieren. Dat helpt ferm. Leeftijdsverschil? Niks meer van gemerkt. De rest laat zich raden.

De afrekening volgde ’s anderendaags: een grote kater en een zere rug. Jaja, bompa is nog eens uitgeweest...

Tweet

VÉÉL TE OUD DAARVOOR

- Dag moeder.

- Dag kabouterke.

- …Wablief?

- Euh, nee, niks.

- Moeder, ik word straks 34!

- Jaja… sorry… hihi...

Tweet

GRAPJASJE

Wie we daar hebben: Karl Lagerfeld. Hij mag de Fransen diets maken dat ook zij nu een fluovestje verplicht in hun voiture moeten leggen. (En dat de zon blijkbaar ook ’s nachts kan schijnen.)

Tweet

HET MOEST ER EENS VAN KOMEN

Jullie stonden daar verdomd slim, in de berm, tussen de bosjes. Je dacht: daar staan ze niet, want daar staat al een brommer. Maar jullie stonden áchter die brommer, weggedoken tussen het groen. Knap. Subtiel flitsje ook. Zo van ‘sorry dat we storen, trek u vooral niks van ons aan’. Wij houden van subtiele dingen. Meestal.

Ook helemaal op zijn plaats, dat flitsje. Het is niet omdat er aan het begin van de A12 vier rijvakken zijn, zonder iemand in de nabije omgeving, en zonder enige reden voor een beperking tot 90 per uur, dat mensen zich niet aan die 90 moeten houden. Zo is het maar net. Neem nu Mr T. Hij reed minstens, ja mínstens, 120 per uur, wellicht 130... Moét afgestraft worden. Flitsje.

Goede timing ook. Want de boete zal pijn doen, zo enkele dagen nadat we besloten hebben om tóch maar die dure reis te boeken. En voor 160 euro, misschien zelfs 190 euro, kan je schoon gerief kopen om tussen de pinguïns te lopen.

Zeg, jullie hebben toch gelachen toen Mr T op jullie scherm verscheen? Stiekem genoten? Ik hoop het. Heeft er toch iemand gelachen.

Tweet

HET EINDE VAN DE WERELD

Na maandenlang dralen is het er toch van gekomen: Mr T heeft een reis geboekt. Er was maar één criterium: geen ouwe stenen. Deze keer gaan we voor panorama’s en pinguïns. Voor dit:

Patagonië dus. Of het Einde Van De Wereld. Alleen al voor die naam wil een mens ernaartoe. Twee nadelen. Nu al. Eén: Mr T kent weer geen kat van de reisgezellen. Al kan dat nog een voordeel worden. Uit voorzorg wel bijbetaald voor een eenpersoonskamer. Kwestie van eens op de wc te kunnen zitten met de deur open. Nadeel twee: het kost veel, schandalig veel. En net nog eens in de toiletpot gekeken: nee, we schijten nog altijd geen geld. Dju toch.

Tweet

MR T BLIJFT NU STEKEN BIJ LOOPLES 7

H

Tweet

CH'EST CHI CHYMPA. ÈÈÈ?!!

Hoe, gij hebt nog nooit gehoord van ‘Bienvenu chez les Ch’ti’s’? Da’s wel de meest succesvolle film ooit in Frankrijk, hè. Heeft de records van Louis de Funès verpulverd. Heeft alle Fransen aan het stoofvlees gezet. Enfin, gisteren zelf gaan kijken, ze speelden hem eindelijk, ergens in Mechelen. Ge moet ook gaan, jong. Het gaat over ne pippo uit het zuiden, Philippe, die zijn wanten, zijn noordpooljas en zijn berenmuts aantrekt, want hij is gemuteerd naar het barre, barre… Nord du Pas de Calais. We snappen volledig wat de Fransen er zo tof aan vinden. Knoertvoorspelbaar verhaal, maar... Neem nu die scène waarin ze alletwee zat worden. Ge wéét gewoon hoe die gaat uitdraaien, want álle zatte scènes draaien zo uit. En tóch… tranen gelachen, jong, echt. En de rest van de tijd met minstens een glimlach gezeten. Geen gedoe, gewoon grappig. En dat was lang geleden, dat Mr T nog eens zoiets ‘gewoon grappig’ zag.

Het fragment: Philippe krijgt de taal, het Ch’ti, onder de knie. (De 's' wordt 'ch' en alles eindigt op “Eèèè?!!”)

Tweet

TOF ALS HET ZO ONTAARDT

Tosca

Wawast? De openlucht uitvoering van Puccini’s opera in Alden Biezen. Het verhaal: Tosca houdt van Cavaradossi, Cavaradossi houdt van Tosca, de baron houdt ook van Tosca, maar Tosca haat de baron. Waarop alles ontaardt.

Oewast? Zo heeft Mr T zijn opera’s graag: het verhaal romantisch, de passie hoogoplaaiend, de baron jaloers, het mes bebloed, het kasteel charmant, de receptie gratis, de sopraan adembenemend, de tenor ook, en op het einde iedereen dood – neergestoken, neergeschoten of te pletter gegooid, kies maar. Pathos en dramatiek van ruim een eeuw geleden in een modern frakske (zoals de vier tv-schermen waarmee de baron de perverse voyeur uithangt, en de anti-doodstraf kaarswake vlak voor de executie van Cavaradossi). Bijna uitgeregend, maar net niet. Genoten. Heerlijk.

(Op 2/6 – in Alden Biezen.)

www.zomeropera.be

Tweet

WEET IK VEEL

Net ontdekt dat ze op VijfTV elke dag ‘Sons and Daughters’ heruitzenden. Niet dat Mr T die soap ooit gevolgd heeft, of van plan is die nu nog te gaan volgen, maar de titel roept warme tijden op. Tijden waarin Canvas nog BRT2 heette en waarin wijlen de bomma om zeven uur onbeleefd het familiediner verliet “want zonen en dochters begint”. Zelf kent Mr T van de hele serie gene zak, alleen dat die rechtse op de foto Pip of Pippa heette... Of nee, Fiona!... Is Pippa niemand uit ‘Home And Away’ of zo? Och, weet ik veel. Bomma, waar zijt ge toch als ik u nodig heb…

Tweet

EENZAME REIGER

Wolf

Wawast? Kommil Foo brengt zijn nieuwste show.

Oewast? Helemaal voldaan aan de verwachting. Een voorstelling over “de mens en zijn alledaagse tragiek”. De typische geslaagde mix van verhalen en muziek, van humor en melancholie. Met centraal de wolf als het beest in de mens dat ons allemaal achtervolgt. Omdat je niet alles kan onthouden, onthoudt Mr T vooral het bijzonder geslaagde messiaslied (“De volgende!”), de eenzame reiger met krukken als vleugels, én een heuse naaktscène – zo had het gezelschap van Mr T een week voor haar trouw toch nog een stripact. Als Mr T het toch zou aandurven een puntje van kritiek te spuien, zou hij zeggen dat sommige pointes van verhalen en sketches wat verwaarloosd werden. Maar da’s mierenneuken, iets om jezelf interessant te maken. Als bisnummers kregen we de klassiekers ‘Madrid’ en ‘Ruimtevaarder’ – altijd tof natuurlijk, al had Mr T toch liever dat messiaslied nog eens gehoord.

(Op 23/5 – in Vlaamse Opera, Gent.)



Volgende keer: Tosca (2/6)

Tweet

AAN EEN NURK (2)

Voor de tweede opeenvolgende dag probeerde u Mr T de duvel aan te doen. Drie kwartier voor Mr T naar een huwelijk vertrok, bleek plots het warme water afgesloten. Weg zalige douche, en bij uitbreiding de hele relaxte badkamersessie. IJskoud was het, nondezjaar. Met rillend vlees en gillend gevloek tot gevolg.

Maar het kon Mr T niet lang deren. Want Mr T is goedgezind. Hij heeft een erg deugddoende week achter de rug. Een week waarin hij het huwelijk van een beste maatje voorbereidde, waarin hij het glas hefte op iemands welverdiende promotie, waarin hij van een collega zelfgemaakte fruitcocktail kreeg, een week waarin we barbecueden op een regenvrij trouwfeest, lof kregen over de afgevallen kilo’s en sprongen in een heus springkasteel. En er is geen water koud genoeg om al die warmte te blussen. (Met excuses voor de meligheid.)

Slaapwel, nurk. U heeft gefaald.

Tweet