Mr T heeft een collega, laten we hem Kevin noemen. En die Kevin plukt illegale films van het net dat het een lieve lust is. Nu wou Mr T ook wel eens een filmke meepikken, dus gaf hij een dvd van thuis mee met Kevin. Om drie films op te zetten.
Vierentwintig uur later kreeg Mr T een mailtje. Van Kevin. Dat er geen plek was op de dvd. Omdat er al “prachtige” beelden op stonden. Huh? “Een jubileumfeest uit 1993, haha.” Fuck. De film met de oude tantes die samen een walske dansen, met de ex-schoonzussen die uitschuiven tijdens het routineke van ‘In Zaire’, maar vooral: met de piepjonge en graatmagere Mr T die, gezegend met een zielige puberbaard, een misplaatste cumberbund en een onzekerheid van de niet-charmante soort, de gasten ontvangt en in de late uren amechtig de heupen probeert los te zwiepen op de tonen van De Kreuners en ‘Ik Wil Je’.
Nu vinden wij Kevin een heel toffe jongen, ene met vele kwaliteiten, maar niet ene die zo’n filmke uit oprechte gêne meteen zal wissen. Integendeel. Je kan er donder op zeggen dat er al lang een kopie is gemaakt. Dat zouden wij zelf namelijk ook doen. Dat we intussen de drie gevraagde films al gekregen hebben op een ander dvd’ke, maar het eerste schijfke met het jubileumfeest nog altijd niet, zegt ook genoeg.
En daarmee is Mr T’s lot dus bezegeld. Want met de Dvd Der Schaamte constant tussen hen in bengelend als een onuitgesproken chantagewortel, is Mr T gedoemd om Kevin eeuwig te vriend te houden... Al is de enige andere optie die hem nog rest, dan misschien wel aanlokkelijker: vluchten naar het buitenland. Stiekem met de koning mee naar Congo of zo — all those people gathered there, in Zaire, in Zaire. To see the rumble in the jungle thèèèè-èèèè-èèèère. In Zaire.
Weer uitgeschoven. Dju toch.
0 reacties:
Een reactie posten