Vervloekt weze de nieuwe generatie gepensioneerden! Mr T had zijn zinnen gezet op een reis in het najaar naar Patagonië. Natuur! Avontuur! Pinguïns! Tot zijn oog viel op de gemiddelde leeftijd. 60 jaar alstublief. Met bijna alle inschrijvingen rond. 60!
Jongens, dat kan zo niet hè. Mr T is nog iets te jong om zich in de kring van de overrijpe jeugd te zetten. Mr T is ook nog iets te viriel om zich te mengen tussen de grijsgesettelden. Als Mr T ginds toch eens een vakantielief zou opscharen, wil hij niet op het einde zeggen: ‘Jaja, Prosper, ik bel nog wel’...
Nondezjaar... Waar is de tijd dat de purperen kapsels lelijke truien breiden onder de TL-lamp in de keuken, intussen zuchtend en steunend de aderspatkousen goedtrekkend en de losgeschoten geine reparerend. Nee, tegenwoordig is het oude grut actief. ‘Wij tellen ook mee, meneer.’ ‘Wij trekken erop uit, meneer.’ Awel, wat is er mis met Averbode? Of Maredsous? Of Blankenberge? Nee, dat wil naar Patagonië, nondezjaar.
Enfin, onze neus meteen maar in een andere richting gezet: China, Nepal en Tibet in 22 dagen. Voorlopig vijf ingeschrevenen, onder wie twee twintigers. Zelf nog niet geboekt, wij houden eerst de teller in de mot. Want als ook hier het grijze gevaar de jonkheid komt wegspoelen, dan houdt Mr T het voor bekeken. Jammer voor die twee twintigers, maar dan zullen ze zichzelf moeten redden in de poel van rimpels en rekbroeken. In tijden van oorlog is het ieder voor zich.
1 reacties:
kou conserveert beter, misschien daarom
Een reactie posten