- Gij zijt nen brave.
- Zeg dat niet, daar gaan m’n haren van rechtstaan.
- Waarom? Da’s toch een compliment?
- Braaf-zijn is géén compliment, da’s… met uw voeten laten rammelen.
- Ge zijt lief, dan.
- Néé, ook nooit zeggen. Da’s alsof ik geen kloten aan mijn lijf heb.
- Dat bedoel ik toch helemaal niet zo. Ge zijt het wel, hoor… lief.
- Ik ga slaan, hè.
- Doet ge toch niet. Daarvoor zijt ge te lie… te goed.
- Te goed? Da’s onmogelijk. Een mens kan nooit ‘te goed’ zijn.
- Euh…
- Voilà, discussie gesloten. Onnozelaar. Met uw stoem complimenten altijd.
- Hm… Zo lief zijt ge misschien ook weer niet…
2 reacties:
Mr T, ik moest effe denken wie je was, maar comments van ene Don Geronimo en Tante Annie, dan kon Mr T maar één iemand zijn!
Geproficiteerd met uw blogje, fijn leesvoer voor huisvrouwen! En ja, ook ik ben verslaafd aan All Saints... Charlotte zit dan net op school, Hannelore doet haar middagdutje...
Jaja: "Samenleven is niet zo gemakkelijk..." zou een goede vriend van mij spontaan zeggen.
Don Jeronimo
Een reactie posten