"Hallo iedereen! Wij zullen"Ik ga paaldansen. Op een ballade. Met een zangeres ernaast. Dat wordt emotioneel. Mensen zullen daar stil van worden"
Kijk, die gieren in het land: leuk. Die uil tijdens Finland-België: nog leuker. Zelfs die rare vogels die in het parlement zijn gestemd: hilarisch. Maar al dat gevogel moet nu stoppen. Want Mr T komt tegenwoordig de gekste dingen tegen, vooral tijdens zijn redigeerwerk. Zo schrijven redacteurs niet meer over kankerpatiëntes, maar over kankerlijsters. En niet meer over pompelmoes, maar pompelmees. En wat te denken van de rondfladderende holibi...
Nee, het moet stoppen. Want wat is het volgende? Gaza bezet door Hamus? Leterme als toornige tjiftjeef? 'Tien om te Zien' met Jo Valky? Tsss.
(Straks denkt ge nog dat die T van Mr T voor Tsjilp staat...)
Mr T heeft iets met ouderen van dagen. Zijn grootouders droeg hij op handen, dit najaar gaat hij op reis met (onder meer) zes zestigplussers, en zelfs met die ouwe kolonel op Hawaii klikte het best. Mr T heeft dan ook iets ‘ideale schoonzoons’ over zich – al was dat vroeger wel meer dan nu.
Daarom pleit Mr T voor meer grijsaards op tv. Alles is trouwens beter dan die eindeloze herhalingen deze zomer (m’n video weet niet wat hem overkomt, zo kalm heeft ie het).
En als ze dan toch per se herhalingen willen, laat ze dan dringend ‘One Foot in the Grave’ herkauwen. Leve Victor – “I don’t beliiiiieve it” – Meldrew!
- En, moeder, wat ga je nog doen vanavond ?
- Bwoh, een beetje tv kijken. Ze zenden een copulatie uit van de hoogtepunten van BZN.
Stel: je wil de nieuwe Humo aankopen. Laat het tijdschrift dan tussen de rand van je winkelkarretje en één van je kratten Spa Reine glijden. Aan de kassa laat je een ander krat inscannen, zodat de Humo in je karretje verborgen blijft achter de flessen water. Eens op de parking reageer je oprecht verbaasd wanneer je het tijdschrift ontdekt tijdens het inladen van je wagen. Om dan schouderophalend weg te rijden.
(Let wel: dit werkt niet met HLN, dat betaal je best gewoon aan de kassa. Want Mr T’s winstdeelname hangt ervan af.)
Naar verluidt was dit de slothappening van het cultuurjaar 2006-2007 in Lier. Mager beestje, dan toch maar. Erg beperkte opkomst (waarbij veel sandalendragers). En Va Fan Fahre speelde wel erg kort. Toch was dit een klein pareltje voor de zwijnen. En voor de goede orde: Mr T was één van de zwijnen.
(Blaas)muzikanten uit onder meer El Tattoo del Tigre en Think of One brachten opgewekte ritmes, geïnspireerd door Oost-Europese fanfaremuziek. Het soort wereldmuziek dat bekoort – vooral die Indiër was meeslepend – maar waar Mr T toch geen úren aan blootgesteld wil staan.
(‘Romski Robbery’ door Va Fan Fahre – 9/6 – CC De Mol, Lier)
http://vafanfahre.zephyrusrecords.be/
Het is fijn toeven bij Mr T. Dat vindt Koetje de duif (foto) althans. Koetje, kort voor Roekoetje, zit al vier uren lang te koekeloeren op mijn balkon – ze zit er nu nog.Ze doet verdacht weinig. Ze loert. En wacht. Loert. En wacht. En poept.
Ben ooit in Venetië letterlijk op de kop gescheten door zo’n beest. Mij moet ge ze niet leren kennen. Dat Koetje dus maar niks probeert. Ik poep terug deze keer.
Een jaar zonder concert van fanfareorkest Brass-aux-Saxes is voor Mr T als een toef puree zonder spinazie. Dat ze kei goed zijn, weet hij al járen. Maar bij solistenconcerten als deze – dit jaar louter met eigen muzikanten – is het altijd afwachten of een complete leek als Mr T wel aan zijn trekken komt: de meest technische stukken zijn dikwijls degene die je het minst doén. Awel, dat viel goed mee. Eigenlijk was maar één stuk voor de pauze een doorbijterke (‘Concerto for Cornet’ van Philip Sparke). Na ‘Born on the Fourth of July’ (John Williams) en ‘A Foxtrot Between Friends’ (Gordon Langford) zat Mr T instemmend te knikken.
Na de pauze zette het orkest een Oekraïens werk in (‘Melody’ van Myroslav Skoryk) en van die Slavische melancholie, daar lust Mr T wel pap van. De sax sopraan die ‘La Pluie d’Or’ (Paul Bouillon) voor haar rekening nam, zorgde voor zo'n moment waarop je dacht: ‘Dat ga ik nóóit kunnen...’
De trombonesectie begon erg sjiek aan ‘I Ride on a Motorbike’ (Gilbert Tinner), met motorhelmen op en het geluid van motors treffend nabootsend op de trombones, maar het stuk zelf kon Mr T niet echt boeien tot het einde. Wat wel indruk bleef maken, was het ‘Tuba Concerto’ (Philip Sparke), waarbij Mr T’s meegesleepte hoofd elke minuut een centimeter lager zakte op de diepe bastonen.
Mooi einde! Een stop motion picture, zoals dat heet, met foto’s van de orkestleden begeleidde synchroon ‘The Incredibles’ uit de gelijknamige animatieprent. Sjiek!
(P.S. De avond kreeg een dikke officiële rand, want de ambassadeur van Oekraïne was uitgenodigd, met opverend gevolg, om vijftien jaar betrekkingen te vieren. Een aparte rol was er weggelegd voor de burgemeester van Tessenderlo, die het in zijn speech op sympathieke wijze had over ‘Braks-o-saks’ en Oekraïne situeerde in ‘het Verre Oosten’. Geef die man een tv-program!)
(Solistenconcert Brass-aux-Saxes – 2/6 – CC Het Loo, Tessenderlo)
Volgende keer : Va Fan Fhare (9/6)
Beste meneer Jozef De Veuster,
Reeds jarenlang bent u bekend en geliefd onder uw artiestennaam Pater Damiaan. Uw merchandising draait op volle toeren, getuige daarvan de gadgets die te vinden zijn in het Leuvense Damiaancentrum. Het populairst zijn zonder twijfel uw kaarsen, die in alle maten en vormen te verkrijgen zijn aan goddelijke prijzen.
Maar zoals bij alle sterfelijken is het ook bij u blijkbaar nooit genoeg. De merchandising moet almaar uitgebreid worden, en als we daarvoor een andere heilige erbij moeten sleuren, dan draaien we onze hand daar niet voor om. Wat doen bijvoorbeeld de kaarsen van de Heilige Rita in uw bollenwinkel?
Ondergetekende is op zoek gegaan naar een link tussen Rita en uw persoon. Zij blijkt de ‘beschermheilige der onmogelijke zaken en hopeloze gevallen’. Reden genoeg voor uw diehard groupie, moeder T, om haar christelijke neus op te halen: “Ik heb niks met hopeloze gevallen.” Soit, u hebt blijkbaar wél iets met Rita. Maar wat?
Uw Rita wordt altijd afgebeeld met een gekruiste Jezus die haar ‘onder vuur’ neemt: tijdens een gebedsstonde lijkt de Sadist een nagel te schieten in het hoofd van Rita (foto). Enfin, dat blijkt dan een doorn te zijn uit Zijn kroon, met ongetwijfeld goddelijke inspiratie tot gevolg. Maar: wat heeft dit met u te maken, meneer De Veuster?
Uw Rita overleed vreedzaam na het ontvangen van het sacrament. De legende wil dat op dat moment een zwerm bijen zich neerzette op de muur van het klooster en alzo een rouwkleed vormde. Chique, maar opnieuw: wat heeft dit met u te maken? (Tenzij u één van die bijen was...)
De enige link die ik kan bedenken, is dat zij misschien uw minnares was, uw sletje in Tremelol of Honolul? Maar dat lijkt me stug, alleen al omwille van de vijf eeuwen die tussen u beider liggen, wat seks toch erg ingewikkeld maakt.
Nee, meneer De Veuster, het wordt tijd dat u zich beperkt tot de kern van uw nobele zaak: geld verdienen met uw éigen rommel. En laat Rita maar haar eigen merchandisingcentrum opstarten. Hopeloze gevallen als zij erbij sleuren, gaat volledig ten koste van uw street credibility.
Misnoegde en bezorgde groeten,
Meneer T
