‘U zit altijd alleen in de auto want u bent een egotripper?’ Awel… ja! ‘U zit altijd alleen in de auto want u zingt vals’? Awel, dat ook, ja. Eender welke reden geldt. Want Mr T kan zich voordoen als vanalles, maar niét als een karpoeltype. Mr T moet op het werk al genoeg de sociale uithangen, dus effe niét in zijn auto. Eens de arbeid verricht en de portieren dicht, dan gaat de muziek luid en stuift Mr T huiswaarts. Destressing, zonder pottenkijkers. Oké, na een feestje, da’s een andere zaak. Dat kan leuke taferelen opleveren, zoals die zatte collega die begint te gibberen om “dansende wegwijzers”. Maar meteen na het werk? Alstublieft niet, hè.
Mr T heeft het ooit wel gedaan, hoor, een collega meegepakt. Die hield van Brussel tot Leuven, veertig kilometer lang, één zeurende monoloog over zijn saaie vakantie in Italië. Nu, als je Toscane saai kan maken, moet je zelf wel imméns saai zijn. Bovendien had de mens zelf geen wagen en spuwde hij als passagier ongegeneerd zijn gal op alle autobezitters – want auto’s vervuilen en files zorgen voor stress. Als klap op de vuurpijl: de mens stónk. Zodat Mr T meteen zijn vier raampjes moest neerhalen eens de man was afgedropt – iets wat niet tíjdens de rit kon, want dan bracht de wind ’s mans combover in gevaar...
Tel daarbij de verhalen van bevriende (inmiddels ex-)karpoelers die af te rekenen hadden met gedetailleerde exposés van hun rijgezel over etterende vaginawondjes of ejaculerende echtgenoten, en Mr T bedankt liever voor het concept.
Bovendien: iémand moet toch profiteren van de baanruimte die vrijkomt dankzij dat karpoelsysteem?
1 reacties:
Zò zat was ik nu ook weer niet! Of wel..?
Een reactie posten