- Kijk, ik heb nieuwe schoenen. Bruine…
- Mooi... Ze gaan goed bij uw jeans.
- Ja, hè...
- Ik snap alleen niet waarom de tip in een donkerder bruin is dan de rest.
- Da’s omdat ik deze week al menig iemand een schop in zijn hol gegeven heb.
NAAR EEN TRIOOTJE
Ha, u dacht van Mr T’s saaie theaterstukken af te zijn hè. Mis! ’t Is niet omdat Mr T te tam is om ze metéén op de blog te zwieren, dat u ze niet in uitgesteld relais krijgt. Voilà, drie ineens, zie. Inhaalmanoeuvre. Kijk maar uit voor de indigestie.
- AMBRAS IN ’T KOT
In ‘Blijf/Weg’ van Stan heeft een koppel (Tine Embrechts en Frank Vercruyssen) ambras. Het begint met voorzichtig, onderhuids gekibbel, maar al snel ontaardt het. Gevolg: een uur en een kwart zit ge te kijken op andermans ruzie. Soms leuk, soms gênant. Zoals een buurman die niks met de zaak te maken wil hebben, maar wel met het glas op de muur meeluistert. Het betere voyeurisme, kortom. Jerry Springer, eat your heart out.
- PINTJES UIT DE HEMEL
Niks zo ontspannend voor het bolleke stress dat Mr T vorige woensdag was, dan pintjes die uit de hemel komen vallen. Het was de rode draad in ‘Sous Pression’ van het duo Les Witloof. Non-verbaal circustheater met ballonnen, met touwen, met simpele dozen. Back to basics. Al wordt er ook akrobatisch gedaan bovenop een kaartenhuis. Nu, Mr T heeft nooit iets van clowns moeten hebben. Als klein kind had hij altijd schrik van ze, als groot kind ook. Maar als ze zich gedeisd houden en een triest smoeleke opzetten, dan wil het nog wel eens lukken. Zoals hier. De rode neus die we achteraf kregen – en die ge moest opzetten om een gratis pintje te krijgen – zorgt nu voor humor in de T-mobiel.
- DEATH BY TUTU
En dan: la pièce de resistance. Mr T heeft zich zowaar eens gewaagd aan ballet. Een première dan nog wel: ‘Het Zwanenmeer’ van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Indrukwekkend. Maar: veel te klassiek voor de barbaar die Mr T is. Met al dat gehuppel. Al was het wel bijzonder knap gehuppel, Mr T zal nooit van zijn leven zo knap kunnen huppelen. Het verhaal? Rothbart (de slechteriken zijn toch altijd de tofste, niet?) is ne gek met betoverde zwanen in zijn water, en prins Siegfried is gek van verliefdheid en wil Odetteke de zwaan bevrijden. Enfin, lang verhaal kort: de zwanen storten zich op het eind allemaal op Rothbart. Death by tutu. Waarna de zaal opveerde, langdurig applaudisseerde en zich op de receptie stortte.
AAN DE KNIKKER
Soms loopt er iets mis. Houdt uw brein u voor het lapke. Effe verstrooid. En ge hebt het zitten. Vliegensvlug kan het gaan. Misschien beseft ge het nog, vlak voor het gebeurt, ‘dit is mis’, maar dan is het te laat. Zoals vorige week.
Ge zit op het toilet. Ge tuurt voor u uit. Grote boodschap. Maar ook verkoude neus. Snottebel. Dus pakt ge papier. Dubbel papier. Snottebel afgeveegd. Papier dubbel geplooid. En nog gebruikt. Onderaan. En klaar. Niets mis mee. Recyclage. Misschien niet appetijtelijk om te lezen. Maar verder niks mis mee. Gaat in één moeite mee door. Eerst boven, dan onder. Voilà.
Ge tuurt verder voor u uit. Komt er een nieuwe snottebel. En het hele procedé herhaalt zich. Ge pakt weer papier. Dubbel papier. En… dan gaat het mis. En ge wéét het. Maar te laat. Het loopt fout. Met de volgorde. Nochtans niet moeilijk: éérst boven, dán pas onder. Nondezjaar.
dixit IEMAND
H
"De problemen in het Midden-Oosten zullen pas opgelost zijn als Palestina twee punten geeft aan Israël op het Eurovisie Songfestival"
Jaren geleden eens ergens gelezen. Ik dacht in De Morgen. En ik dacht van Hugo Camps. Maar zeker zijn we daar hoegenaamd niet van. Enfin, als niemand het opeist, is het van Mr T. Eerlijk gevonden.
"De problemen in het Midden-Oosten zullen pas opgelost zijn als Palestina twee punten geeft aan Israël op het Eurovisie Songfestival"Jaren geleden eens ergens gelezen. Ik dacht in De Morgen. En ik dacht van Hugo Camps. Maar zeker zijn we daar hoegenaamd niet van. Enfin, als niemand het opeist, is het van Mr T. Eerlijk gevonden.
BOELTJE
Ik stond op de zesde verdieping te wachten op de lift. Die stopte op elke etage. Op de eerste, op de tweede… tot de vijfde toe. Toen hij eindelijk voor mijn neus stopte, ging de deur open en daar stond u. U keek betrapt, meneer. “Ca va?”, vroeg ik. “Ja ja… Euh… Moet u naar beneden?” “Jawel.” “Oké.” En we gingen samen naar beneden.
Ik ken u, meneer. U bent de ouwe neuzelaar van het tweede. U houdt de boel in de gaten, ook al heeft niemand u dat gevraagd. En nu was u weer op queeste.
Voor de inkom was namelijk een smerig boeltje achtergelaten: een gescheurde plastieken bloempot met veel aarde en veel dennennaalden, trieste overblijfselen van een terminale kerstboom die was opgehaald door een vuilkar. En u, meneer, wou achterhalen van welke onverlaat die gedeporteerde boom en vooral dat smerige boeltje op de stoep was. Want een vuile stoep, dat pikt u niet. Dus had u het spoor van de naalden gevolgd, vanop de straat via de inkomhal tot in de lift. En dan was u op elke verdieping gestopt om te kijken of daar nog ergens naalden lagen. “Ik zal ze wel krijgen!”, zei u. “’t Is ook elk jaar hetzelfde, verdomme.”
Iedereen geeft zijn leven op een andere manier zin. Dus fronste ik alleen maar de wenkbrauwen en liet u maar doen. Op het gelijkvloers wenste ik u nog vlug succes, stapte uit de lift en ging naar buiten. Alwaar inderdaad een boeltje lag van aarde en naalden.
U hebt de schuldige nooit gepakt, meneer. Want ’s nachts, in alle duisternis, heb ik het boeltje bijeengeveegd. De aarde, de naalden, de pot. Alle bewijzen vernietigd. Niets wijst nog naar de vergane kerstboom van Mr T...
Meer geluk bij uw volgende queeste, meneer.
dixit MATTHEW PARRIS
H
"Kuifje is een androgyne, blonde jongen die grappige broeken en een sjaal draagt. Hij trekt altijd op met mannen en trekt zelfs in bij zijn beste vriend, een oude zeebonk. En dan zou hij géén homo zijn?"
Brits ex-politicus en schrijver Parris vindt de bewijslast "overweldigend". Goe gelachen. Mr T van zijn kant vond altijd Blake verdacht, zoals die rond Mortimer hangt.
(Op: GVA.be)
"Kuifje is een androgyne, blonde jongen die grappige broeken en een sjaal draagt. Hij trekt altijd op met mannen en trekt zelfs in bij zijn beste vriend, een oude zeebonk. En dan zou hij géén homo zijn?"Brits ex-politicus en schrijver Parris vindt de bewijslast "overweldigend". Goe gelachen. Mr T van zijn kant vond altijd Blake verdacht, zoals die rond Mortimer hangt.
(Op: GVA.be)
IEDEREEN DIXIE
-18! Min acht-tien! Dat gaf de thermometer in de T-mobiel aan toen hij zopas de Leuvense stede binnensleede. Zwaar onder de indruk zijn we. Zelfs Fahrenheit duikte mee onder de nul (-1). We hebben de T-mobiel dan ook prompt gepromoveerd tot T-shuttle – want andere Endeavours en Discovery’s zijn ook niet vies van een beetje kou buiten. Enfin, iedereen eskimo, iedereen Dixie Dansercoer!HET WAW-GEVOEL
- Tiens, gij schrijft waw.
- Ja.
- Moet dat niet wow zijn?
- Maar nee. Het is waw.
- Ik denk wow.
- Maar enfin, ge zegt toch waw?
- Ja. Dus schrijf je wow.
- Wow lees je toch niet als waw?
- Jawel. Kijk: waw.
- Kom, Van Dale erbij…
- Voilà, wow staat erin.
- En waw?
- Waw niet.
- En wauw?
- Wauw wel.
- En wat betekent wauw?
- Hetzelfde als wow.
- Dan maak ik wauw van waw.
- Wow, ik win.
- Nee, want ik zet niet wow.
- Maar ge verandert waw.
- In wauw, ja. Niet in wow.
- Wauwelt u er maar uit, gij.
DE 8 LESSEN VAN 2008
Op de valreep, wat oudejaarsavond toch is, enkele levenslessen meegegraaid uit 2008:
- Als het bezoek plots aanbelt, kan een naakte mens in de badkamer verrassend snel zijn.
- Cava van 6,19 euro is lekkerder dan champagne van 19,99 euro.
- Vlees en groenten moeten langer garen dan de traiteur je wijsmaakt.
- Clouseau is doodsaai als je zelf niet in het Sportpaleis zit.
- Cognac laat zich uitstekend drinken uit een Palmglas.
- Het gespreksthema ‘Freek Braeckman’ geeft de avond telkens weer een boost.
- Vuurwerk laat zich maar matig bewonderen als het mistig is.
- De gastheer achterlaten met bergen Leonidas-pralines, Delacre-koekjes en afwas speculaasbavarois leidt tot constipatie.
