Goedele Liekens is met haar auto tegen een betonnen middenberm geknald. Erg, maar het kind is ongedeerd en stelt zich nu Grote Vragen over de gejaagdheid van haar leven. Terecht. Maar vergeefs. Want zoals je na twee weken gezond eten toch weer chips en chocolade binnensmikkelt, zo word je na twee weken onthaasten toch weer opgezogen door de straalstroom van rekeningen betalen, boodschappen halen, tanken, familie bezoeken, vrienden begroeten, tanken, liefde zoeken, vrijheid vinden, tanken, werkstress opdoen, stoom aflaten, tanken…
Misschien moet iedereen wat meer zijn zoals… Wendy’tje. Want bij Wendy’tje is er geen spoortje van stress te vinden. Dat meisje maakt tijd voor haar Fransje, laat met een vakkundig lachje haar oogjes blinken en loopt op haar lange beentjes elk jaartje wat eleganter te wezen. Geen slopende verkeersfiletjes voor Wendy’tje, nee, zij rijdt tegenwoordig over roze wolkjes.
Helaas heeft Mr T het effe te druk om – tussen het slapen en werken door – het Wendy’tje in hem los te laten. Maar de komende weekjes heeft hij vele vrije dagjes en dan gaat hij ervoor. Bij gebrek aan mooie elegante beentjes en een Fransje zal hij zich gooien op mooie boekjes, spannende dvd’tjes, leuke uitstapjes en toffe vriendjes. Het hartje van Mr T’tje (lees niét: Tietje – hoewel, da’s ook op z’n Wendy’tjes) zal juichen. Maar nu nog effe niet. Nu moet ik een vriendin begroeten, werkstress opdoen, boodschappen halen, morgen familie bezoeken, weer werkstress, tanken…
0 reacties:
Een reactie posten