Daarmee heeft Mr T zijn eerste sportblessure ooit beet (als we het pingpongkwetsuurke van bijna twintig jaar geleden efkes vergeten.) Voorlopig gaan we ervan uit dat het iets van voorbijgaande aard is. Zoals die stramme kuit van enkele weken geleden. Of die protesterende dijspier. Of die kregelige knie.
In elk geval: effie geen Evy. Het bos haalt opgelucht adem...
2 reacties:
Een prille liefde, zo broos en breekbaar...
(gedeeltelijk gepikt van An Christy, ik geef het toe)
welk deel is gepikt? de lidwoorden of de alliteratie op het einde... deugnietje!
Een reactie posten