Vanmorgen de crashdag uit het volgeschrokte lijf gejogd. Nog altijd ongewassen liep een vuile Mr T, overdadig zwetend uit zijn dichtgeslibde poriën, door het nietsvermoedende bos. Zijn stinkende zelve moet niet te harden zijn geweest. Elke boom die Mr T passeerde, stierf prompt af. Mussen vielen levenloos uit de lucht. Konijnen vluchtten met verschrompelde neusvleugels weg. Distels schoten in doodsangst terug de grond in. Muggen staken uit wanhoop zichzelf neer. Radeloze wespen pleegden harakiri. Boomwortels poogden Mr T het bos uit te tackelen. En door het hele woud galmde het ritmische alarmsignaal van de bevers, wiens witte geurmaskertjes ook geen soelaas konden brengen.
Allez, niet dat Mr T dit allemaal echt gemerkt heeft, daarvoor riep Evy net iets te luid in zijn oor dat hij zo enorm goed bezig was. Hoe dan ook: excuus. Duizendmaal excuus. Noem het overmacht. De Hugo Boss Dark Blue Deo was op. (Net als de gel trouwens, al lieten Mr T’s glimmende haren anders vermoeden.) En het leek zo stom om te douchen vóór het joggen.
Maar wees gerust: Mr T gaat alles weer goed maken. Morgenvroeg zal hij opnieuw gaan joggen op Ground Zero, maar deze keer in een welriekende short én tegelijkertijd in elke hand een bus Febrèze leegspuitend in het bos. Kan de natuur herademen. (Dat de bomen plots naar meiklokjes rieken, moet u er dan maar bijpakken.)
3 reacties:
Die Evy moet ook van niets vies zijn hé, dat ze u in deze toestand lieve woordjes in uw oren blijft fluisteren.
Had toch gedacht dat zo'n diva wat properder op haar eigen was
ze zouden u moeten veilen ten voordele van greenpeace
In Dessel hebben ze daarvoor een bunker gezet, om zoiets veilig op te bergen
Een reactie posten